Motywy władzy według McClellanda

David McClelland, profesor psychologii z Uniwersystetu Harvarda jest autorem teorii, wedle której ludzie, aby utrzymać motywację do zbodywania i utrzymywania władzy, kierują się zwykle przynajmniej jednym z trzech motywów: afiliacji, władzy lub osiągnięć.

Motyw władzy	Opis
Afiliacja	Dążenie do utrzymania dobrych i ciepłych relacji z innymi. Politycy o silnej motywacji afiliacji zwykle angażują się w działania pokojowe, są lojalni wobec swoich współpracowników i unikają podejmowania niepopularnych decyzji.
Osiągnięcia	Dążenie do wypadania dobrze wedle przyjętych standardów doskonałości. O ile wysoka motywacja osiągnięć sprzyja liderom biznesu, politycy o silnej motywacji osiągnięć zwykle szybko się wypalają. Niska motywacja osiągnięć z kolei sprzyja długiemu utrzymaniu w polityce.
Władza	Dążenie do wysokiej kontroli nad otoczeniem. Politycy o wysokiej motywacji władzy zwykle zapowiadają zdecydowane działania, silny nadzór oraz udzielają rad przeciwnikom. Silna motywacja władzy sprzyja angażowaniu się w politykę, dlatego większość polityków charakteryzuje się wysokim jej poziomem. Motywacja władzy dzieli się na 2 typy: egoistyczną oraz uspołecznioną. Kiedyś uważano, że typ motywacji władzy zależy głównie od osobowości, ale współczesne badania sugerują, że zależy on przede wszystkim od otoczenia. Jeśli polityk nie ma nad sobą nadzoru np. w postaci niezależnej prokuratury, władzy sądowniczej oraz dociekliwych dziennikarzy, może iść do polityki z myślą o pomaganiu swojej grupie, a skończyć jako chciwy buc myślący tylko o sobie.
Władza egoistyczna	Wykorzystanie władzy do prywatnych celów, zdobywania zasobów, budowania prestiżu. Osoby o wysokiej motywacji władzy egoistycznej zwykle dążą do uniezależnienia się od innych.
Władza uspołeczniona	Wykorzystanie władzy do celów reprezentowanej grupy. Osoby o wysokiej motywacji władzy uspołecznionej zwykle dążą do pracy z innymi oraz dzielenia się jej owocami.