Screen time u dzieci
Screen time u dzieci - czas obcowania dzieci z urządzeniami ekranowymi takimi jak telewizor czy smartfon.
Rodzaje screen time u dzieci
Dunckley wyróżnia 2 typy screen time u dzieci:
- Czas pasywny - dziecko może być wyłącznie odbiorcą treści. Treść nie jest interaktywna. Przykładem jest oglądanie telewizji z drugiego końca pokoju.
- Czas interaktywny - dziecko wchodzi w interakcje z urządzeniem za pomocą ekranu dotykowego, klawiatury, konsoli, czujników ruchu itp.
Oglądanie filmu na smartfonie, czyli urządzeniu interaktywnym, Dunckley również zalicza do czasu interaktywnego!
Konsekwencje
Współcześni rodzice często ograniczają dzieciom wyłącznie czas pasywny. Kojarzy im się z lenistwem intelektualnym i hamowaniem rozwoju. Natomiast nie mają nic przeciwko czasowi interaktywnemu, bo postrzegają go jako rozwijający dziecko. Błąd!
Czas interaktywny jest dla dzieci bardziej szkodliwy niż czas pasywny!
Warto również dodać, że wbrew powszechnemu przekonaniu
Treść nie jest tak ważna jak ilość!
Dlaczego?
Interakcja dziecka z urządzeniem elektronicznym prowadzi do nadmiernego przestymulowania układu nerwowego. Interakcja jest jednym z głównych czynników, które przyczyniają się do nadmiernego pobudzenia.
Niektórzy sugerują, że czas interaktywny jest 4x mocniejszy niż pasywny. Więc siedzenie na telefonie przez 30 minut jest dla dziecka tak obciążające, jak 2 godziny oglądania bajek w telewizji.
Zalecenia WHO z 2019 roku
Dziecko do 2. roku życia nie powinno w ogóle spędzać czasu przed ekranami.
Dziecko w wieku 3-4 lat powinno dziennie spędzać przed ekranami nie więcej niż godzinę. Przy czym im mniej, tym lepiej.
Zobacz też
