Metody przerywania ciszy w rozmowie

Być może miewasz czasami taką sytuację, że chcesz coś powiedzieć... ale nie wiesz co. Robi się cicho, czujesz silną potrzebę przerwania ciszy, a ta panuje nadal. Mruczek Wiki nadchodzi z pomocą!

Dlaczego cisza krępuje?

Okazuje się, że tak naprawdę nie krępuje nas cisza sama w sobie, tylko kontekst, jaki jej nadajemy. W sprawdzonym towarzystwie zwykle cisza nie wywołuje dyskomfortu. Najbardziej dokuczliwa wydaje się przy mało znanych osobach (szczególnie dla nas atrakcyjnych).

Po pierwsze, musisz zdać sobie sprawę, że cisza w rozmowie jest rzeczą naturalną. Jeżeli druga osoba nic nie mówi, to nie znaczy od razu, że jest na Ciebie zła i obwinia Ciebie.

Może:

sama nie wiedzieć, co powiedzieć.
zamyślić się.
być zmęczona / zestresowana / rozkojarzona / zmartwiona czymś innym.
układać coś w głowie, analizować wcześniejsze stwierdzenia.

Sytuacja, w której dwie słabo znające się osoby mają rozmawiać - jest obiektywnie trudna, z powodu słabszego wyczucia drugiej osoby i małej wiedzy o niej. Nic z Tobą nie jest nie tak. To naturalny element ludzkich konwersacji.

W przypadku częstszych rozmów z kolei mogą po prostu skończyć się tematy.

Zbieranie informacji

Zastanów się, co chcesz wiedzieć o danej osobie. To może być banał typu:

Jesteś stąd?
Masz rodzeństwo?
Pracujesz gdzieś?
Interesujesz się może...?

Możesz też rozbudować już posiadaną wiedzę:

Twój szef jest spoko czy raczej nie bardzo?
Mówiłeś, że lubisz ... Praktykujesz to jakoś?

Postaraj się dobierać takie tematy, by dawały szerokie pole do pociągnięcia rozmowy. Staraj się nie wchodzić zbyt szybko w prywatne sprawy np. "Dobrze dogadujesz się z żoną?"

Wyjaśnij mi...

Jest spore prawdopodobieństwo, że w jakiejś dziedzinie ktoś wie więcej niż Ty. Jeśli chcesz sprowokować kogoś do obfitego monologu, dopytaj się o to, w czym jest mocny. Możesz przy okazji go pochwalić.

Ty się znasz na tym. Wyjaśnij mi...
Co to ...?

Nie obawiaj się osądu. Nikt nie zna się na wszystkim. Jeśli chcesz się zabezpieczyć, możesz dodać:

Może głupio się przyznać, ale serio nie wiem.
To nie moja działka.

Dopytując się drugiej osoby, jednocześnie zwiększasz jej odwagę, dzięki czemu ona może chętniej przyznawać się do niewiedzy i dopytywać Ciebie. A to kolejny temat do rozmowy. ;-)

Życie szkolne / studenckie / zawodowe

Wspólne miejsce pracy to świetny pretekst do rozmowy o tym.

Jutro chemia. Zrobiłeś pracę domową?
Ale wkurza mnie ten Xener.
Mamy projekt do zrobienia. Myślałaś już nad nim?
O czym możemy napisać?
Zdecydowanie za mało nam płacą!
U niej to za byle gówno dostaniesz 1.

Warunki

Jakie jest to miejsce, w którym jesteś? Siedzenie wygodne? Czysto? Schludnie?

Mogliby nam dać lepsze siedzenia.
Ciasno tu trochę.
Ale tu przytulnie.
Zimno mi.

Droga na miejsce

Jesteś w danym miejscu. Jakoś trzeba było dotrzeć, prawda? To świetny temat do rozmów.

W tej Warszawie wiecznie korki!
Dojeżdżasz samochodem czy może komunikacją miejską?
Te polskie pociągi...
Ile płacisz za bilet? Opłaca się?
Hmm... Jesteś z centrum. Stamtąd jest dobry dojazd?

Przyznanie do niezręczności

Możesz też prosto z mostu skomentować sytuację. W ten sposób rozładujesz napięcie i zmniejszysz poczucie winy drugiej osoby, która może się obwiniać o tę ciszę.

Chyba wyczerpaliśmy ten temat.
Kurcze. Nie wiem, co powiedzieć.

Możesz tę niezręczność obrócić w komplement:

Zawsze mam pustkę w głowie przy ładnych dziewczynach / fajnych facetach.

Trening czyni mistrza!

Trenuj luźne rozmowy. Możesz to robić na osobach, które widzisz pierwszy i ostatni raz lub bardzo sporadycznie, np. z kierowcą taksówki, sprzedawcą, gośćmi w windzie.

Powodzenia :3

Zobacz też