Zatrucie ironią
Zatrucie ironią (irony poisoning) - zjawisko, w którym ktoś poważnie przyjmuje stanowisko, które w przeszłości przyjmował ironicznie[1].
Przykład
- Haha! Wytruć wszystkie kenexy! Gadanie w ten sposób jest takie śmieszne! 😂🤣🥰😆😄😋😜😈
Kilka miesięcy później:
- Wytruć wszystkie kenexy! To serio dobry pomysł! ⚠️✊
Zatrucie ironią w praktyce
Zjawisko zostało opisane przy okazji historii Denkhausa, młodego strażaka z Niemiec, który podpalił schronisko dla uchodźców. Jak wykazało postępowanie wyjaśniające, Denkhaus zaczął swoją podróż światopoglądową od Facebooka, gdzie dla beki wymieniał się ze znajomymi obraźliwymi i rasistowskimi memami. Z czasem uczestnicy zaczęli wobec siebie zwracać się "mein Führer". Wystarczyło sześć miesięcy, by Denkhaus wpadłszy w króliczą norę, uznał, że problem uchodźców należy serio rozwiązać za pomocą radykalnych metod.
Wybrane zjawiska psychologiczne odpowiedzialne za zatrucie ironią
- Dysonans poznawczy (Festinger) - doświadczając sprzeczności naszego zachowania z poglądami, możemy - zamiast zmienić zachowanie - zmienić nasze poglądy. Aby przyjemniej odgrywało się rolę rasisty, jedną z opcji jest się nim stać.
- Efekt czystej ekspozycji (Zajonc) - poprzez częstą ekspozycję bodźca zaczynamy go bardziej akceptować i lubić. Wystawiając się na rasistowskie treści, z czasem możemy nabrać do nich cieplejszych odczuć.
- Teoria spostrzegania siebie (Bem) - wnioski o sobie tworzymy w dużej mierze na podstawie obserwacji własnego zachowania. Gdy dla beki odgrywamy rolę rasisty, możemy z czasem nabrać przekonania, że faktycznie nim jesteśmy.
Zobacz też
