Święta Przepustowość

Święta Przepustowość - pogardliwe określenie dla rozwiązań projektowych, które skupiają się wyłącznie na jak największej przepustowości samochodów. Ignorują przy tym inne aspekty jak wydajność transportu publicznego, komfort pieszych, zanieczyszczenie, hałas itp.

Może i zrujnowaliśmy jakość życia tym, których nie stać na przeprowadzkę, ale przynajmniej zapewniliśmy przepustowość samochodom.

Przykłady

Przykładowe rozwiązania podpadające pod Świętą Przepustowość:

• Szeroka jezdnia i tyci chodnik
• Na skrzyżowaniu ze światłami danie bardzo krótkiej fazy dla pieszych oraz bardzo długiej fazy dla samochodów
• Kładki dla pieszych, wymagające od nich wspinaczki po schodach, zamiast normalnego przejścia dla pieszych
• Likwidacja linii tramwajowej, by dać więcej pasów samochodom (mimo że tramwaj przewozi znacznie więcej osób niż samochód)

Konsekwencje ulegania Świętej Przepustowości

Osobny artykuł: Dlaczego nie lubię miast skupionych na samochodach

Dajcie więcej samochodów. Miasto wytrzyma.

Samochód jest wybitnie nieefektywnym środkiem transportu, jeśli porównamy zajmowaną przez niego przestrzeń do liczby przewożonych osób. To sprawia, że infrastruktura samochodowa nastawiona na maksymalizację przepustowości często wymaga bardzo dużej ilości miejsca. Dlatego ulice stawiające głównie na samochody stają się paskudnym miejscem dla wszystkich poza samochodem. Pieszy musi iść wąskim chodnikiem przy hałaśliwej ulicy, czekający na autobus musi się kisić jak sardynka przy aromacie spalin itp. Ludzie będą unikać takiego doświadczenia jak ognia, więc gdy tylko będą mogli, wybiorą podróż prywatnym samochodem. Wraz ze wzrostem liczby samochodów na drodze zacznie brakować na nie miejsca, więc w ramach walki o Świętą Przepustowość ponownie odbierze się przestrzeń innym, co zmotywuje kolejne osoby do przesiadki do samochodów itd.