Przejdź do zawartości

Spektrum autyzmu: Różnice pomiędzy wersjami

+ Problem podwójnej empatii
mNie podano opisu zmian
(+ Problem podwójnej empatii)
Linia 56: Linia 56:
* '''Arogancja''' - dziecko uważa, że jego problemy leżą na zewnątrz. To inni są głupi i postępują nielogicznie. Może być bardzo dominujące, żądające od innych zachowywania się wedle jego wizji. Zaprzecza, że może mieć trudności w budowaniu przyjaźni. Jest kłótliwe i nie akceptuje kompromisów. Wie lepiej.
* '''Arogancja''' - dziecko uważa, że jego problemy leżą na zewnątrz. To inni są głupi i postępują nielogicznie. Może być bardzo dominujące, żądające od innych zachowywania się wedle jego wizji. Zaprzecza, że może mieć trudności w budowaniu przyjaźni. Jest kłótliwe i nie akceptuje kompromisów. Wie lepiej.
* '''Naśladownictwo''' - dziecko uważnie obserwuje innych ludzi (w realu i w dziełach kultury), a następnie odgrywa zapamiętane sekwencje, by radzić sobie w sytuacjach społecznych. Dziecko może zostać przyłapane, gdy dobierze złą sekwencję do sytuacji albo będzie naśladować osobę, którą osoby neurotypowe oceniłyby jako niewłaściwą.
* '''Naśladownictwo''' - dziecko uważnie obserwuje innych ludzi (w realu i w dziełach kultury), a następnie odgrywa zapamiętane sekwencje, by radzić sobie w sytuacjach społecznych. Dziecko może zostać przyłapane, gdy dobierze złą sekwencję do sytuacji albo będzie naśladować osobę, którą osoby neurotypowe oceniłyby jako niewłaściwą.
== Problem podwójnej empatii ==
'''Problem podwójnej empatii''' (ang. ''double empathy problem'') zakłada, że trudności komunikacyjne osób w spektrum autyzmu wynikają z różnic względem osób neurotypowych, a niekoniecznie obiektywnych wrodzonych braków<ref name="Wikipedia double empathy problem">[[wikipedia:Double empathy problem|Double empathy problem]]</ref>.
W przeszłości popularna była teoria Simona Barona-Cohena głosząca, że osoby w spektrum autyzmu mają opóźniony i zaburzony rozwój teorii umysłu, co sprawia, że trudniej jest im zrozumieć perspektywę drugiej osoby. Prowadzi to do problemów komunikacyjnych i niskiej empatii. Na początku XXI wieku zaczęto jednak to podważać, ponieważ zaobserwowano, że osoby w spektrum autyzmu dobrze rozumieją inne osoby w spektrum. Lepiej niż osoby neurotypowe. W dodatku osoby autystycznie nie raz mają bardzo wysoką empatię. Wręcz przesadnie wysoką, co prowadzi do wypalenia<ref name="ChangeMakers problem podwójnej empatii">[https://blog.krolartur.com/problem-podwojnej-empatii-czyli-neurotypy-kontra-neuroatypy/]</ref>.
Możemy sobie wyobrazić, że jedna grupa pochodzi z kraju Neurotyp, a druga Autyzm. Między dwoma narodami występują różnice w sposobie myślenia i porozumiewania się. Ludziom zwykle łatwiej dogadać się z osobami ze swojego narodu niż innego.
Z racji, że neurotypowych jest więcej, to oni narzucili swoje wyobrażenie "normalności". Osobom w spektrum autyzmu trudno się w nie wpasować. Dlatego mogą poczuć ogromną ulgę, gdy spotkają w końcu podobnych sobie - "''nareszcie ktoś, z kim się świetnie rozumiemy!''". Wiele paczek znajomych dobrało się wedle klucza neuroatypowości, nawet jeśli nikt nie zdaje sobie z tego sprawy. 


== Autystyczne wypalenie ==
== Autystyczne wypalenie ==