Przejdź do zawartości

Dziwny wiersz siema: Różnice pomiędzy wersjami

m
mNie podano opisu zmian
Linia 50: Linia 50:
Przedstawiony utwór zalicza się do tzw. wierszów wolnych, jest asylabiczny; obecne są rymy: w drugiej, trzeciej i czwartej zwrotce rymy sąsiadujące (układ ''AABB''), w ostatniej nieregularne (drugi i trzeci wers). Ostatnia zwrotka ma jeden dodatkowy wers w celu podkreślenia puenty.
Przedstawiony utwór zalicza się do tzw. wierszów wolnych, jest asylabiczny; obecne są rymy: w drugiej, trzeciej i czwartej zwrotce rymy sąsiadujące (układ ''AABB''), w ostatniej nieregularne (drugi i trzeci wers). Ostatnia zwrotka ma jeden dodatkowy wers w celu podkreślenia puenty.


Podmiotem lirycznym jest osoba będąca neutralnym obserwatorem rozgrywki wieloosobowej w Terrarię. W pierwszej zwrotce podmiot liryczny zwraca uwagę na pośpiech rozgrywki (''już na bossów jadą, / już zdobyli treżerbagi''). W drugiej zwrotce osoba mówiąca w wierszu zwraca uwagę na cykliczność, przywołując upływ dnia i nocy oraz działania powiązane z tymi porami dobowymi. Trzecia zwrotka służy podkreśleniu bezpośredniości i impulsywności - poeta zwraca tutaj między innymi uwagę na niekończące się zasoby materiałów wybuchowych, sugerując możliwość własnego kształtowania świata i dyktowania zasad; jest to pośrednio krytyka współczesnego kapitalizmu. Czwarta zwrotka wprowadza element niepewności poprzez zapytanie (''ale nie wiadomo czy, / zdobędziesz wampiowe nożyki, / czy ktoś porwie ci zaraz szyki? ''). W finalnej zwrotce podmiot liryczny ponownie przywołuje pośpieszną naturę rozgrywki - każdy wers poświęcony jest innemu bossowi. Podkreślana jest w ten sposób cykliczność - pokonanie bossa, zdobycie lootu, przygotowania, przywołanie kolejnego bossa.  
Podmiotem lirycznym jest osoba będąca neutralnym obserwatorem rozgrywki wieloosobowej w Terrarię. W pierwszej zwrotce podmiot liryczny zwraca uwagę na pośpiech rozgrywki ("''już na bossów jadą, / już zdobyli treżerbagi''"). W drugiej zwrotce osoba mówiąca w wierszu zwraca uwagę na cykliczność, przywołując upływ dnia i nocy oraz działania powiązane z tymi porami dobowymi. Trzecia zwrotka służy podkreśleniu bezpośredniości i impulsywności - poeta zwraca tutaj między innymi uwagę na niekończące się zasoby materiałów wybuchowych, sugerując możliwość własnego kształtowania świata i dyktowania zasad; jest to pośrednio krytyka współczesnego kapitalizmu. Czwarta zwrotka wprowadza element niepewności poprzez zapytanie ("''ale nie wiadomo czy, / zdobędziesz wampiowe nożyki, / czy ktoś porwie ci zaraz szyki?''"). W finalnej zwrotce podmiot liryczny ponownie przywołuje pośpieszną naturę rozgrywki - każdy wers poświęcony jest innemu bossowi. Podkreślana jest w ten sposób cykliczność - pokonanie bossa, zdobycie lootu, przygotowania, przywołanie kolejnego bossa.  


W ostatnim wersie przywołana jest postać "Pana" - w zamyśle tym panem jest główny boss gry, Moon Lord, przypominający samego Cthulhu. Według innej interpretacji może oznaczać samego Boga, sugerując chęć stania się nadludźmi (''Übermensch'', jeden z konceptów filozofii Nietzschego) i zgładzenia największego bytu. W ten sposób następuje podkreślenie ego osób uczestniczących w rozgrywce; sądzą, że są w stanie wszystko, że gra im nie straszna. W momencie pokonania finałowego bossa staną się nadludźmi, gdyż nic im nie będzie stało na drodze - zburzą wypracowany system moralnych wartości i opracują swój własny, nowy system wartości - aby tego dokonać, sami muszą się wyzbyć wszelkich zasad moralnych, muszą działać "poza dobrem i złem" w celu stworzenia nowego, lepszego świata. W myśl koncepcji Nietzschego gracze zaczną tworzyć nowy świat w oparciu o swój własny system, stanowiący ideologię i będą w stanie kształtować wszelkie przyszłe światy - także te różniące się od poprzednich (świat ''Calamity'').
W ostatnim wersie przywołana jest postać "Pana" - w zamyśle tym panem jest główny boss gry, Moon Lord, przypominający samego Cthulhu. Według innej interpretacji może oznaczać samego Boga, sugerując chęć stania się nadludźmi (''Übermensch'', jeden z konceptów filozofii Nietzschego) i zgładzenia największego bytu. W ten sposób następuje podkreślenie ego osób uczestniczących w rozgrywce; sądzą, że są w stanie wszystko, że gra im nie straszna. W momencie pokonania finałowego bossa staną się nadludźmi, gdyż nic im nie będzie stało na drodze - zburzą wypracowany system moralnych wartości i opracują swój własny, nowy system wartości - aby tego dokonać, sami muszą się wyzbyć wszelkich zasad moralnych, muszą działać "poza dobrem i złem" w celu stworzenia nowego, lepszego świata. W myśl koncepcji Nietzschego gracze zaczną tworzyć nowy świat w oparciu o swój własny system, stanowiący ideologię i będą w stanie kształtować wszelkie przyszłe światy - także te różniące się od poprzednich (świat ''Calamity'').