Ordynacja wyborcza: Różnice pomiędzy wersjami

m
mNie podano opisu zmian
Linia 32: Linia 32:
System list partyjnych (''party-list PR'') jest najpowszechniejszą ordynacją. Polega na głosowaniu na kandydatów z list partyjnych. Wyróżnia się wariant list zamkniętych, gdzie partie polityczne mają wpływ na kolejność poszczególnych kandydatów na listach; oraz wariant list otwartych, gdzie wyborcy mają chociaż częściowy wpływ na kolejność kandydatów na listach partyjnych.
System list partyjnych (''party-list PR'') jest najpowszechniejszą ordynacją. Polega na głosowaniu na kandydatów z list partyjnych. Wyróżnia się wariant list zamkniętych, gdzie partie polityczne mają wpływ na kolejność poszczególnych kandydatów na listach; oraz wariant list otwartych, gdzie wyborcy mają chociaż częściowy wpływ na kolejność kandydatów na listach partyjnych.


W systemie list partyjnych najczęściej stosuje się próg wyborczy, czyli minimalny % głosów w skali kraju, który dane ugrupowanie musi przekroczyć, aby wziąć udział w podziale mandatów. Wyróżnia się dwie metody przydziału mandatów: metody ilorazów (metody d’Hondta, Sainte-Laguë) oraz metody największych reszt (kwota Hare’a, kwota Droopa).
W systemie list partyjnych najczęściej stosuje się próg wyborczy, czyli minimalny % głosów w skali kraju, który dane ugrupowanie musi przekroczyć, aby wziąć udział w podziale mandatów. Wyróżnia się dwie metody przydziału mandatów: metody ilorazów (metody d’Hondta, Sainte-Laguë) oraz metody największych reszt ([[kwota Hare’a]], [[kwota Droopa]]).


Innym rodzajem ordynacji proporcjonalnej jest pojedynczy głos przechodni (''Single Transferable Vote'', STV), gdzie wyborca głosuje poprzez wskazanie swojej preferencji wobec każdego kandydata (np. „1” – pierwszy wybór, „2” – drugi wybór, etc.). Głos zawsze idzie na pierwszego kandydata poza przypadkiem, gdy pierwszy kandydat nie otrzyma mandatu – wówczas głos zamiast się zmarnować, przechodzi na następny wybór (w tym wypadku drugi) w ramach transferu, i tak dalej.
Innym rodzajem ordynacji proporcjonalnej jest pojedynczy głos przechodni (''Single Transferable Vote'', STV), gdzie wyborca głosuje poprzez wskazanie swojej preferencji wobec każdego kandydata (np. „1” – pierwszy wybór, „2” – drugi wybór, etc.). Głos zawsze idzie na pierwszego kandydata poza przypadkiem, gdy pierwszy kandydat nie otrzyma mandatu – wówczas głos zamiast się zmarnować, przechodzi na następny wybór (w tym wypadku drugi) w ramach transferu, i tak dalej.