Słownik:zdrzewoc

Język polski

Etymologia

Z pol. z + drzew + owoc.

Wymowa

• IPA^(pl): /ˈzdʐɛ.vɔt͡s/

Rzeczownik

Potrawy ze zdrzewoców (1)

zdrzewoc mrz (lm zdrzewoce)

1. jabłko

   Proszę, kup parę zdrzewoców w sklepie.

2. owoc pochodzący z drzewa

   Jak będziesz w sadzie, to nazbieraj zdrzewoce na kompot.

Deklinacja

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zdrzewoc	zdrzewoce
dopełniacz	zdrzewocu	zdrzewoców
celownik	zdrzewocowi	zdrzewocom
biernik	zdrzewoc	zdrzewoce
narzędnik	zdrzewocem	zdrzewocami
miejscownik	zdrzewocu	zdrzewocach
wołacz	zdrzewocu	zdrzewoce