Słownik:llawlyfr

Język polski

Etymologia

Z walijskiego llawlyfr oznaczającego instrukcję, podręcznik.

Wymowa

• IPA^(pl): /ˈɬawlɨvr/

/ɬ/ reprezentuję spółgłoskę boczną szczelinową dziąsłową bezdźwięczną. By wymówić tę spółgłoskę trzeba starać się wymówić [s], trzymając język w pozycji takiej jak przy [l]. Język blokuje powietrze ze środka, wymuszając boczną artykulację. Podczas wymowy można poczuć chłodne powietrze zasysane po bokach.

• (potocznie) IPA^(pl): /ˈlawlɨvr/, /ˈɕlawlɨvr/

Rzeczownik

llawlyfr mrz (lm llawlyfry)

1. instrukcja składająca się z obrazków w formie komiksów wraz z adekwatnymi podpisami ułożonymi w galerii; można powiedzieć, że zaprojektowana zgodnie z zaleceniami User Experience

   W tym artykule brakuje przejrzystych llawlyfrów.

Deklinacja

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	llawlyfr	llawlyfry
dopełniacz	llawlyfru	llawlyfrów
celownik	llawlyfrowi	llawlyfrom
biernik	llawlyfr	llawlyfry
narzędnik	llawlyfrem	llawlyframi
miejscownik	llawlyfrze	llawlyfrach
wołacz	llawlyfrze	llawlyfry

Język walijski

Etymologia

llaw ("ręka") + llyfr ("książka"), kalka językowa z angielskiego handbook.

Wymowa

• (północna Walia) IPA^(cy): /ˈɬauˌlɨv(ɨ)r/
• (południowa Walia) IPA^(cy): /ˈɬauˌlɪv(ɪ)r/, /ˈɬauˌləvɪr/

Rzeczownik

llawlyfr m (lm llawlyfrau)

1. podręcznik, instrukcja

   A allaf fenthyg eich llawlyfr?

   Czy mogę pożyczyć twój podręcznik?