Język polski

Etymologia

Z walijskiego llawlyfr oznaczającego instrukcję, podręcznik.

Wymowa

  • IPA(pl): /ˈɬawlɨvr/
/ɬ/ reprezentuję spółgłoskę boczną szczelinową dziąsłową bezdźwięczną. By wymówić tę spółgłoskę trzeba starać się wymówić [s], trzymając język w pozycji takiej jak przy [l]. Język blokuje powietrze ze środka, wymuszając boczną artykulację. Podczas wymowy można poczuć chłodne powietrze zasysane po bokach.
  • (potocznie) IPA(pl): /ˈlawlɨvr/, /ˈɕlawlɨvr/

Rzeczownik

llawlyfr mrz (lm llawlyfry)

  1. instrukcja składająca się z obrazków w formie komiksów wraz z adekwatnymi podpisami ułożonymi w galerii; można powiedzieć, że zaprojektowana zgodnie z zaleceniami User Experience
    W tym artykule brakuje przejrzystych llawlyfrów.

Deklinacja

przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga
mianownik llawlyfr llawlyfry
dopełniacz llawlyfru llawlyfrów
celownik llawlyfrowi llawlyfrom
biernik llawlyfr llawlyfry
narzędnik llawlyfrem llawlyframi
miejscownik llawlyfrze llawlyfrach
wołacz llawlyfrze llawlyfry

Język walijski

Etymologia

llaw ("ręka") + llyfr ("książka"), kalka językowa z angielskiego handbook.

Wymowa

  • (północna Walia) IPA(cy): /ˈɬauˌlɨv(ɨ)r/
  • (południowa Walia) IPA(cy): /ˈɬauˌlɪv(ɪ)r/, /ˈɬauˌləvɪr/

Rzeczownik

llawlyfr m (lm llawlyfrau)

  1. podręcznik, instrukcja
    A allaf fenthyg eich llawlyfr?
    Czy mogę pożyczyć twój podręcznik?