Droga - wiersz Doodoxinga opublikowany na Kenex Spam Center 3 listopada 2019[1].

Treść

Droga rozświetla drogę swą,
a na tej drodze białych linii sto,
ten kto nią przejdzie automobilem swym,
już nigdy nie porzuci drogi tej.

Płoną gwiazdy rozgrzanej estrady,
taniec świateł, trzeci rok.
Płoną płomienie tłumiące mój sen,
eter daje sygnał, to jedno wiem.

Albo szczere pole, albo srogi deszcz,
pigułki też,
gdy głowa zaboli od płynnej niedoli,
deszcz, tylko deszcz.

Lśni droga w deszczu, ach lśni,
gęsta ciecz przeplata dusze kropli tych,
deszcz taki złoty, mokre galoty, opóźnione są loty.

Jest chmura blada,
ciśnienie nie lada,
gazowany chód,
bowiem jest to cud,
słodki niczym miód.

Pszczoły zsyłają z niebios dar,
z nadzieją na ambrozji czar.

Analiza

Wiersz, podobnie jak większość dzieł autora, jest asylabiczny. Obecne są rymy (w piątej strofie - sąsiadujące, układ AABBB; w ostatniej - monorymy AA; w pozostałych - nieregularne).

Przypisy