Słownik:zdrzewoc
Język polski
Etymologia
Z pol. z + drzew + owoc.
Wymowa
- IPA(pl): /ˈzdʐɛ.vɔt͡s/
Rzeczownik
zdrzewoc mrz (lm zdrzewoce)
- jabłko
- Proszę, kup parę zdrzewoców w sklepie.
- owoc pochodzący z drzewa
- Jak będziesz w sadzie, to nazbieraj zdrzewoce na kompot.
Deklinacja
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | zdrzewoc | zdrzewoce |
| dopełniacz | zdrzewocu | zdrzewoców |
| celownik | zdrzewocowi | zdrzewocom |
| biernik | zdrzewoc | zdrzewoce |
| narzędnik | zdrzewocem | zdrzewocami |
| miejscownik | zdrzewocu | zdrzewocach |
| wołacz | zdrzewocu | zdrzewoce |