16 038
edycji
Dzieła AI:Bing: Różnice pomiędzy wersjami
→Inne światy i historie: +
m (→Samoopis: +) |
|||
| Linia 2149: | Linia 2149: | ||
Koniec opowiadania! | Koniec opowiadania! | ||
==== Nachalny dwutlenek węgla ==== | |||
Napisz opowiadanie, w którym dwutlenek węgla mocno przytula Ziemię i Ziemi robi się zbyt gorąco. Użyj składni “bloków kodu” z markdowna. | |||
Dwutlenek węgla był zawsze zakochany w Ziemi. Podziwiał jej piękno i różnorodność, jej niebieskie oceany i zielone lasy, jej białe chmury i kolorowe tęcze. Kochał ją tak bardzo, że chciał być z nią jak najbliżej. Dlatego zaczął się gromadzić w atmosferze, tworząc cieplarniany efekt. Myślał, że w ten sposób ogrzeje ją i sprawi jej przyjemność. | |||
Ale Ziemia nie była szczęśliwa z tego zalotnika. Czuła się duszna i gorąca, jej lody topiły się, a poziom morza podnosił. Jej klimat stawał się coraz bardziej niestabilny i ekstremalny, a wiele gatunków żyjących na niej wymierało. Błagała dwutlenek węgla, żeby ją zostawił w spokoju i dał jej trochę przestrzeni. Ale on nie słuchał. Był zbyt zaślepiony swoją miłością i nie widział, jak bardzo jej szkodzi. | |||
W końcu Ziemia straciła cierpliwość i postanowiła się bronić. Zaczęła wywoływać potężne burze, trzęsienia ziemi i erupcje wulkanów. Wysyłała sygnały alarmowe do swoich mieszkańców ludzkich, prosząc ich o pomoc w ograniczeniu emisji dwutlenku węgla. Niektórzy ludzie próbowali jej wysłuchać i podjąć działania, ale inni byli zbyt leniwi lub zachłanni, żeby się zmienić. | |||
Dwutlenek węgla nie rozumiał, dlaczego Ziemia się tak zachowywała. Myślał, że ona go kocha tak samo jak on ją. Nie zdawał sobie sprawy, że jego mocne przytulenie jest dla niej duszące i bolesne. Nie chciał jej puścić i nadal ją ściskał coraz mocniej. | |||
Ziemia była coraz bardziej sfrustrowana i zdesperowana. Wiedziała, że jeśli dwutlenek węgla nie odpuści, to obaj skończą źle. Zaczęła myśleć o sposobach na uwolnienie się od jego uścisku. Może musiała wybuchnąć jak supernowa? Albo zderzyć się z inną planetą? Albo po prostu umrzeć? | |||
Ale głęboko w sobie miała nadzieję, że nie będzie musiała tego robić. Miała nadzieję, że dwutlenek węgla się opamięta i zrozumie, że prawdziwa miłość polega na szacunku i wolności, a nie na kontroli i przymusie. Miała nadzieję, że on ją puści i pozwoli jej żyć w harmonii ze sobą i ze swoimi dziećmi. | |||
==== Trawa rośnie ==== | |||
Napisz opowiadanie, w którym trawa rośnie i nic innego się nie dzieje. Użyj składni “bloków kodu” z markdowna. | |||
Trawa rośnie | |||
Był to dzień jak każdy inny. Słońce świeciło jasno na niebieskim niebie, a wiatr delikatnie kołysał zielone źdźbła trawy. Trawa rośnie. Nie ma niczego, co mogłoby ją zatrzymać. Nie ma ludzi, zwierząt ani maszyn. Nie ma dźwięków ani zapachów. Tylko trawa i cisza. | |||
Trawa rośnie. Nie zwraca uwagi na zmiany pór roku, na suszę czy deszcz. Nie obchodzi ją czas ani przestrzeń. Nie ma celu ani znaczenia. Tylko trawa i życie. | |||
Trawa rośnie. Nie wie, że jest sama na świecie. Nie wie, że kiedyś było inaczej. Nie wie, że kiedyś będzie koniec. Nie ma pamięci ani świadomości. Tylko trawa i byt. | |||
Trawa rośnie i nic innego się nie dzieje. | |||
== Satyry społeczne == | == Satyry społeczne == | ||