IPA: Różnice pomiędzy wersjami
m
→Samogłoski
Angelfrost (dyskusja | edycje) |
Angelfrost (dyskusja | edycje) m (→Samogłoski) |
||
| Linia 47: | Linia 47: | ||
== Zestaw symboli IPA == | == Zestaw symboli IPA == | ||
=== Samogłoski === | === Samogłoski === | ||
[[Plik:Vowel triangle, intermediate vowels.png|thumb|Inny diagram samogłoskowy powstały w oparciu o cechy akustyczne samogłosek ([[formant]]y – częstotliwości ''F''<sub>1</sub> i ''F''<sub>2</sub>). Osie wyskalowane są logarytmicznie.]] | |||
<div style="background:transparent;"> | <div style="background:transparent;"> | ||
{| cellspacing="0px" cellpadding=0 style="text-align:center; background:rgba(0,0,0,0.2); border:1px solid rgba(0,0,0,0.5); margin-top: 1em;" | {| cellspacing="0px" cellpadding=0 style="text-align:center; background:rgba(0,0,0,0.2); border:1px solid rgba(0,0,0,0.5); margin-top: 1em;" | ||
| Linia 128: | Linia 129: | ||
'''Uwagi:''' | '''Uwagi:''' | ||
* ⟨a⟩ oficjalnie oznacza samogłoskę przednią, ale ponieważ nie ma znaczących różnic między przednimi a centralnymi samogłoskami otwartymi, ⟨a⟩ często jest również używane w celu transkrypcji samogłoski otwartej centralnej niezaokrąglonej. W przypadku, gdy potrzebna jest precyzja bądź zaznaczenie, że w istocie transkrybowana jest samogłoska centralna, używa się diakrytyku centralizacji ⟨ä⟩. | * ⟨a⟩ oficjalnie oznacza samogłoskę przednią, ale ponieważ nie ma znaczących różnic między przednimi a centralnymi samogłoskami otwartymi, ⟨a⟩ często jest również używane w celu transkrypcji samogłoski otwartej centralnej niezaokrąglonej. W przypadku, gdy potrzebna jest precyzja bądź zaznaczenie, że w istocie transkrybowana jest samogłoska centralna, używa się diakrytyku centralizacji ⟨ä⟩<ref group="!">Różnice akustyczne w tylności dla samogłosek otwartych nie są znaczące. W fonetyce przyjmuje się, że [a] reprezentuje najbardziej otwartą samogłoskę o niesprecyzowanej tylności. W praktyce jednak [a] reprezentuje otwartą przednią samogłoskę ({{abbr|np.|na przykład}} "a" w ''cat'' we współczesnym Received Pronunciation). Symbole [a̠], [ä], [ɑ̟], [ɑ], [ɒ] są stosowane dla odpowiednio coraz bardziej tylnych samogłosek (w porównaniu do [a]). Stąd też według konsensusu [ä] oznacza samogłoskę między [a] a [ɑ]. W szerokiej transkrypcji często pomija się diakrytyk centralizacji, gdyż żaden język nie kontrastuje ze sobą samogłosek otwartych przednich i centralnych.</ref>. | ||
* ⟨ə⟩ oraz ⟨ɐ⟩ nie są z góry określone, czy są zaokrąglone czy nie, aczkolwiek częściej występują jako niezaokrąglone. W przypadku, gdy konieczne jest doprecyzowanie, używa się diakrytyku zaokrąglenia, {{abbr|np.|na przykład}} ⟨ə̹⟩. | * ⟨ə⟩ oraz ⟨ɐ⟩ nie są z góry określone, czy są zaokrąglone czy nie, aczkolwiek częściej występują jako niezaokrąglone. W przypadku, gdy konieczne jest doprecyzowanie, używa się diakrytyku zaokrąglenia, {{abbr|np.|na przykład}} ⟨ə̹⟩. | ||