Przejdź do zawartości

Defonologizacja: Różnice pomiędzy wersjami

m
(Utworzono nową stronę "'''Defonologizacja''' ({{abbr|ang.|język angielski}} '''''merger''''') w ujęciu fonologicznym odnosi się do zaniku dwóch lub więcej fonemów w jeden. Przeciwieństw...")
 
Linia 10: Linia 10:
=== Język polski ===
=== Język polski ===
W języku polskim przykładem defonologizacji może być utrata nosowości /ɛ̃/ w wygłosie wyrazu, co oznacza, że wyrazy ''chcę'' /xt͡sɛ̃/ oraz ''chce'' /xt͡sɛ/ są wymawiane identycznie: /xt͡sɛ/. Według polskich [[Preskryptywizm|normatywistów]] dopuszczalna jest wyłącznie wymowa bez nosowości lub z lekkim jej zaznaczeniem. Pełna wymowa nosowego /ɛ̃/ jest błędem (hiperpoprawnością językową).
W języku polskim przykładem defonologizacji może być utrata nosowości /ɛ̃/ w wygłosie wyrazu, co oznacza, że wyrazy ''chcę'' /xt͡sɛ̃/ oraz ''chce'' /xt͡sɛ/ są wymawiane identycznie: /xt͡sɛ/. Według polskich [[Preskryptywizm|normatywistów]] dopuszczalna jest wyłącznie wymowa bez nosowości lub z lekkim jej zaznaczeniem. Pełna wymowa nosowego /ɛ̃/ jest błędem (hiperpoprawnością językową).
Asynchroniczna (dwugłoskowa) wymowa dyftongów nosowych /ɔ̃/ i /ɛ̃/ polega na rozłożeniu wymowy tych fonemów na dwa elementy: samogłoskę ustną ([ɔ] oraz [ɛ]) oraz spółgłoskę nosową o takim samym miejscu artykulacji, jakie ma następująca po niej spółgłoska. W większości standardowych polskich akcentów zachodzi przed spółgłoskami plozywnymi i afrykatami, sprawiając, że wyrazy ''kąt'' /kɔ̃t/ i ''kont'' /kɔnt/ są wymawiane identycznie: [kɔnt].
W wymowie krakowsko-poznańskiej (Wielkopolska, Śląsk i Małopolska bez Lubelszczyzny) [ŋ] jest alofonem /n/ przed spółgłoskami welarnymi /k/, /ɡ/ oraz /x/, co prowadzi do dalszej defonologizacji (konkretnie sekwencji /ɛ̃nW/ oraz /ɛnW/ wymawianych [ɛŋW], gdzie W – spółgłoska welarna): wyraz ''piosenka'' [pʲɔˈsɛŋka] tworzy rym dokładny ze słowem ''ręka'' [ˈrɛŋka].


=== Język angielski ===
=== Język angielski ===