IPA: Różnice pomiędzy wersjami
m
brak opisu edycji
Nie podano opisu zmian |
Angelfrost (dyskusja | edycje) mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 504: | Linia 504: | ||
** Uwularne (języczkowe) powstają poprzez uniesienie tylnej części języka tak, by zetknął się on z języczkiem. | ** Uwularne (języczkowe) powstają poprzez uniesienie tylnej części języka tak, by zetknął się on z języczkiem. | ||
* Spółgłoski laryngalne (krtaniowe) to spółgłoski, których głównym miejscem artykulacji jest krtań: | * Spółgłoski laryngalne (krtaniowe) to spółgłoski, których głównym miejscem artykulacji jest krtań: | ||
** Faryngalne (gardłowe | ** Faryngalne (gardłowe) artykułowane poprzez cofnięcie nasady języka, aby powstała szczelina między nagłośnią, a tylną ścianką jamy gardłowej. | ||
** Glotalne (krtaniowe) artykułowane w głośni. | ** Glotalne (krtaniowe) artykułowane w głośni. | ||
| Linia 907: | Linia 907: | ||
== Porównanie z alfabetem slawistycznym == | == Porównanie z alfabetem slawistycznym == | ||
Slawistyczny alfabet fonetyczny to alfabet fonetyczny przystosowany do zapisu fonetyki słowiańskiej. Tam, gdzie IPA stosuje dwuznaki (najczęściej również zaznaczone za pomocą łuku oznaczającego afrykację), tam alfabet słowiański stosuje pojedynczy znak, {{abbr|np.|na przykład}}: | |||
Slawistyczny alfabet fonetyczny to alfabet fonetyczny przystosowany do zapisu fonetyki słowiańskiej. Tam, gdzie IPA stosuje dwuznaki, tam alfabet słowiański stosuje pojedynczy znak, np: | {| class="wikitable" style="text-align:center;" | ||
{| class="wikitable" | |||
|+ Porównanie | |+ Porównanie | ||
! IPA !! AS | |||
|- | |- | ||
| t͡ɕ || ć | |||
|- | |- | ||
| | | d͡ʑ || ʒ́ | ||
|- | |- | ||
| | | t͡ʃ~t͡ʂ || č | ||
|- | |- | ||
| d͡ʒ~d͡ʐ || ǯ | |||
|} | |} | ||
System ten dla niektórych może być wygodniejszy, gdyż język polski kontrastuje ze sobą afrykaty oraz odpowiadające im sekwencje spółgłosek plozywnych i frykatywnych, {{abbr|np.|na przykład}} ''trzysta'' /ˈtʂɨsta/ {{abbr|vs|versus}} ''czysta'' /ˈt͡ʂɨsta/<ref group="!">Polskie głoski szumiące, reprezentowane przez sekwencje ⟨sz ż cz dż⟩ są przez zachodnich lingwistów transkrybowane przy użyciu ⟨ʂ ʐ t͡ʂ d͡ʐ⟩. Wynika to z przyjętej konwencji, że [ʃ ʒ] reprezentują głoski częściowo spalatalizowane, z przednią częścią języka uniesioną ku podniebieniu. Z tego względu dla polskich niespalatalizowanych ⟨sz ż⟩ przyjęło się transkrybować je ⟨ʂ ʐ⟩. Slawiści preferują jednak używać ⟨ʃ ʒ⟩, argumentując, że polskie głoski szumiące nie są retrofleksyjne w prawdziwym tego słowa znaczeniu, gdyż są apikalne. Analiza porównawcza wykazała jednak, że polski i rosyjski fonem /ʂ/ jest bardziej retrofleksyjny od fonemu /ʃ/ obecnego w angielskim i czeskim. W precyzyjnej transkrypcji można podkreślić apikalność poprzez zastosowanie diakrytyków: ⟨ʂ̺ ʐ̺⟩.</ref>. | |||
== Linki == | == Linki == | ||