Przypadek (gramatyka): Różnice pomiędzy wersjami
brak opisu edycji
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 90: | Linia 90: | ||
| o me! <ref>Na przykład w wierszu https://www.poetryfoundation.org/poems/51568/o-me-o-life</ref> | | o me! <ref>Na przykład w wierszu https://www.poetryfoundation.org/poems/51568/o-me-o-life</ref> | ||
|} | |} | ||
===Język niemiecki=== | |||
Język niemiecki ma 4 przypadki: mianownik (Nominativ), dopełniacz (Genitiv), celownik (Dativ), biernik (Akkusativ). Przejęły one funkcje pozostałych 4 praindoeuropejkich przypadków tak jak pokazuje tabela niżej. | |||
{| class="wikitable" border="1" | |||
|- | |||
! Nazwa niemiecka | |||
! Nazwa polska | |||
! Przypadki, które przejęły jego funkcję | |||
|- | |||
| Ablativ | |||
| Ablatyw | |||
| Celownik, (biernik ?) <ref>Niemiecka Wikipedia podaje, że pewne funkcje ablatywu przejął biernik ( https://de.wikipedia.org/wiki/Ablativ ), co budzi pewne moje wątpliwości. Wydaje mi się, że zdecydowaną większość funkcji ablatywu (jeśli nie wszystkie) przejął celownik. Mogło być tak, że autorzy niemieckiej Wikipedii bazowali głównie na swojej znajomości łaciny, w której ablatyw przejał funkcję miejscownika. Zauważywszy, że niekiedy tam, gdzie w łacinie stoi ablatyw (w funkcji miejscownika), w niemieckim stoi biernik, mogli uznać, że biernik przejął funkcje ablatywu, jednak w rzeczywistości nie są to pierwotne funkcje ablatywu (a funkcje narzędnika - który to w łacinie jest zastąpiony, poza wyjątkami, przez ablatyw). Niemiecka Wikipedia jako jedyne zastosowanie biernika w funkcji ablatywu podaje określanie miejsca za pomocą takich przyimków jak ,,in", ,,an", ,,auf", co jest raczej funkcją miejscownika. Niestety nie mam dostępu do lepszych źródeł na ten temat. </ref> | |||
|- | |||
| Instrumental | |||
| Narzędnik | |||
| Celownik | |||
|- | |||
| Vocativ | |||
| Wołacz | |||
| Mianownik | |||
|- | |||
| Lokativ | |||
| Miejscownik | |||
| Celownik, dopełniacz | |||
|} | |||
Warto zauważyć, że niemiecka nazwa dopełniacza - Genetiv - różni się od łacińskiej nazwy (genitivus) nie tylko końcówką i wielką literą. Tam, gdzie nazwa łacińska ma ,,i", nazwa niemiecka ma ,,e". | |||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||