Przypadek (gramatyka): Różnice pomiędzy wersjami
brak opisu edycji
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 63: | Linia 63: | ||
Na przykład w zdaniu ,,Wilk przyszedł z lasu" słowo ,,lasu" jest użyte w dopełniaczu, który oznacza oddzielenie (wilk wychodząc ,,oddzielił się" od lasu). W np. łacinie byłby tu użyty ablatyw (,,Lupus ex silva venit"; silva - ablatyw). | Na przykład w zdaniu ,,Wilk przyszedł z lasu" słowo ,,lasu" jest użyte w dopełniaczu, który oznacza oddzielenie (wilk wychodząc ,,oddzielił się" od lasu). W np. łacinie byłby tu użyty ablatyw (,,Lupus ex silva venit"; silva - ablatyw). | ||
Ciekawą cechą języka polskiego jest użycie narzędnika w funkcji orzecznika. Podczas gdy w większości języków indoeuropejskich takie czasowniki jak ,,być", ,,stać się" łączą się z mianownikiem, w języku polskim te czasowniki łączą się z narzędnikiem. | |||
===Język angielski=== | ===Język angielski=== | ||