brak opisu edycji
Angelfrost (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
Angelfrost (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 190: | Linia 190: | ||
1 stycznia 1922 r. rozpoczęto oficjalną celebracją 50-lecia narodu sky'owskiego. W wielu miejscach pojawiły się wówczas flagi, mające na celu przyciągnięcie uwagi boliwijskiej armii oraz "ułatwienie życia codziennego wielu smokom w oczekiwaniu na lepsze jutro". Jednakże nie trzeba było długo czekać, aby po miesiącu ciszy w szeregach ruchu oporu pojawiły się wieści, jakoby powstanie narodowe miało wybuchnąć w styczniu. Niestety, ale zarówno Antoni Koenig, jak i Marc Seoirse byli przeciwko wznieceniu powstania w okresie styczniowym. Zima była wówczas sroga jak na klimat Sky'owa, co oczywiście nie sprzyjało walkom na powietrzu. | 1 stycznia 1922 r. rozpoczęto oficjalną celebracją 50-lecia narodu sky'owskiego. W wielu miejscach pojawiły się wówczas flagi, mające na celu przyciągnięcie uwagi boliwijskiej armii oraz "ułatwienie życia codziennego wielu smokom w oczekiwaniu na lepsze jutro". Jednakże nie trzeba było długo czekać, aby po miesiącu ciszy w szeregach ruchu oporu pojawiły się wieści, jakoby powstanie narodowe miało wybuchnąć w styczniu. Niestety, ale zarówno Antoni Koenig, jak i Marc Seoirse byli przeciwko wznieceniu powstania w okresie styczniowym. Zima była wówczas sroga jak na klimat Sky'owa, co oczywiście nie sprzyjało walkom na powietrzu. | ||
27 stycznia 1922 r. doszło do zamachu stanu w Brazylii, ostatecznie eliminując wielkiego brata Boliwii. Grupa | 27 stycznia 1922 r. doszło do zamachu stanu w Brazylii, ostatecznie eliminując wielkiego brata Boliwii. Grupa paragwajskich nacjonalistów oddała strzały w kierunku prezydenta Brazylii o godzinie 11:00 w Ciudad del Este, mieście zabranym przez Brazylię w lutym 1921 r. Generał José Gutiérrez, jednocześnie dyktator państwa boliwijskiego przeprowadził zbrojną okupację całej Brazylii. Tymczasem w państwie amazońskim zaczęły formować się grupy wspierające działania poprzedniego rządu brazylijskiego (Kolaboranci) oraz grupy wspierające dążenia wolnościowe (Liberałowie). Doprowadziło to do ogromnej wojny domowej w Brazylii, gdzie Boliwia była skłonna wysłać większość swoich wojsk. Jednogłośnie Antoni Koenig podjął decyzję o zorganizowaniu narodowego powstania wyzwoleńczego. | ||
===== Powstanie Wyzwoleńcze 1922 ===== | ===== Powstanie Wyzwoleńcze 1922 ===== | ||
Wybuch powstania nastąpił 31 stycznia o godzinie 22:00. Pod nieobecność władz boliwijskich ponad 120 tys. smoków | Wybuch powstania nastąpił 31 stycznia o godzinie 22:00. Pod nieobecność władz boliwijskich ponad 120 tys. smoków zrzeszonych w AW i innych organizacjach patriotycznych chwyciło za broń i wyszło na ulicę. Powstanie rozpoczęto od szturmu na Palacio Real, budynek państwowy który przez wiele lat był siedzibą króla, potem księcia i prezydenta Sky'owa, a obecnie w wolnym czasie zamieszkiwał tam delegat wyznaczony przez Gutiérreza. Dzięki taktyce oraz sprawnym metodom walki następnego dnia, o godzinie 9 zdobyto pałac królewski, co było pierwszym sukcesem armii powstańczej. Wówczas w gazetach pojawił się artykuł o "nacjonalistach dążących do odzyskania niepodległości narodu", który szybko trafił w ręce prezydenta Sky'owa. Nie pochwalił on jednak działań, komentując powstanie "nieprzemyślanym oraz pochopnym uszczypnięciem Gutiérreza w tyłek". Jednak i to nie osłabiło nastrojów powstańców. Trzy dni później, 4 lutego 1922 r. wyzwolono miasto San Juan, a armia boliwijska zarządziła odwrót dopiero 19 lutego, zostawiając Brazylię nieokupowaną i pogrążoną w chaosie. Straty jakie ponieśli boliwijczycy były jednak ogromne i nie mieli sił by zmierzyć się z ponad 100-tysięczną armią powstańczą. | ||
Z początku chcieli iść na ugodę, jednakże nie było to możliwe - nastroje patriotyczne nasiliły się w tym stopniu, że jedyne niepodległe państwo sky'owskie oraz likwidacja José Gutiérreza uspokoiły by i tak napięty już nastrój w narodzie sky'owskim. Do największego starcia doszło pod Potosí, mieście oddalonym o 80km od Sucre dnia 23 marca 1922. Boliwia przeszła do defensywy - wycofano wszystkie wojska z Brazylii, Paragwaju, Urugwaju i Peru - próbując stawić czoła armii powstańczej. Podczas cofania się frontu do Sucre Boliwijczycy rabowali wszystko - grabili co popadnie, mordowali, gwałcili oraz dokonywali masowych egzekucji. Szacuje się, że podczas samego powrotu zginęło ok. 1 mln ludzi i smoków. | |||
1 kwietnia 1922 r. żołnierze AW znaleźli się pod Yotala, zaledwie piętnaście kilometrów od ówczesnej stolicy. Przegrana Boliwii była nieunikniona - powstanie się skończyło, a zaczęła się wojna. | |||
===== Oblężenie Sucre ===== | |||
Sucre stało się ostatnim bastionem armii boliwijskiej, jak i samego José Gutiérreza, który nie poddawał się nawet w ostatnich miesiącach. Jako, że Sucre było wówczas wielonarodowym miastem stało się ośrodkiem terroru boliwijskiego - egzekucje, podpalenia, morderstwa, szpiegostwo, banowanie kolportażu - władze wręcz wywierały świadomy destruktywny wpływ na miasto. Rząd Gutiérreza chciał zniszczyć Sucre, aby nie dostało się ono w ręce wrogów - przez 9 miesięcy doszło do zaciekłej obrony. Ulokowanie ponad 140 tys. żołnierzy boliwijskich w takim małym ośrodku stanowiło trudny, aczkolwiek cienki od środka punkt do zdobycia. | |||
Armia peruwiańska dotarła pod Sucre dopiero 19 maja 1922 r., podczas trwania oblężenia. Zdenerwowany i podjudzony rząd postanowił wówczas w odpowiedzi na oblężenie zainstalować wieże strażnicze, aby obsadzić je boliwijskimi snajperami - to również się nie powiodło, gdy odkryto podziemne przejście do Sucre. Wtedy też, dokładnie od 25 maja rozpoczął się okres przeszpiegów - wielu ochotników i śmiałków ruszało katakumbami do Sucre, aby zostać korespondentami wojennymi - informowali świat o sytuacji w stolicy, a co za tym idzie - informowali armię koalicyjną. | |||
Nowo powołany rząd Brazylii zarządził o wysłaniu wojsk pod Sucre dnia 3 czerwca, a co za tym idzie - odzyskanie Santa Cruz de la Sierra, które to należało do Opozycyjnego Ruchu Boliwijskiego - na północy wielu Boliwijczyków sprzeciwiało się terrorowi nadawanemu przez Gutiérreza, a więc powołali własne, militarne państwo - które, mimo że nie stosowało metod terroru i represji było również "czarną damką w Ameryce Południowej". Brazylia szczególnie postawiła sobie zadanie wyeliminowanie tego quasi-państwa. | |||
Przez następnych parę miesięcy trwał okres stałego oblężenia, gdy to przez dwadzieścia trzy godziny dziennie zarządzano atak na chronione miasto - jedna godzina ustanowiona przez dyplomatów z obu stron była na zebranie sił (tak zwana "Ósemka"). Dopiero na początku grudnia zebrane siły Brazylii, Peru i Sky'owa zdołały zdobyć minimalną przewagę. | |||
===== Pokój w Limie ===== | ===== Pokój w Limie ===== | ||