16 038
edycji
+
Nie podano opisu zmian |
(+) |
||
| Linia 272: | Linia 272: | ||
Mimo wszystkich trudności, ludzie w tym świecie potrafią się adaptować i znajdują sposoby na radzenie sobie z codziennymi wyzwaniami. Z czasem niektórzy nawet zaczynają dostrzegać pozytywne aspekty tego świata, takie jak to, że zawsze mogą zaczynać wszystko od nowa i cieszyć się każdą chwilą, jakby była to pierwsza raz. | Mimo wszystkich trudności, ludzie w tym świecie potrafią się adaptować i znajdują sposoby na radzenie sobie z codziennymi wyzwaniami. Z czasem niektórzy nawet zaczynają dostrzegać pozytywne aspekty tego świata, takie jak to, że zawsze mogą zaczynać wszystko od nowa i cieszyć się każdą chwilą, jakby była to pierwsza raz. | ||
=== Prywatne chmury === | |||
Napisz opowiadanie o świecie, w którym ludzie posiadali własne chmury. Za pomocą lin mogli przesuwać swoje chmury i wyprowadzać je na spacer. | |||
Był sobie kiedyś świat, w którym ludzie posiadali własne chmury. Każdy człowiek dostawał swoją chmurę, gdy tylko przychodził na świat. Chmury te były różnej wielkości i kształtu, a także różniły się kolorem. Niektóre były białe i puszyste, inne szare i ciężkie, a jeszcze inne przypominały kolorowe tęcze. | |||
Ludzie bardzo cenili swoje chmury i dbali o nie jak o najcenniejszy skarb. Codziennie wyprowadzali je na spacer, aby miały dostateczną ilość wilgoci i świeżego powietrza. Do przemieszczania chmur używali specjalnych lin, które pozwalały im sterować ich ruchem. | |||
Chmury te miały różne zastosowania. Niektóre służyły do magazynowania wody, dzięki czemu ludzie mogli korzystać z deszczu w dowolnym momencie. Inne zaś produkowały deszczową pianę, która była bardzo popularna wśród dzieci i dawała im wiele radości podczas zabawy. | |||
Niektórzy ludzie posiadali bardzo rzadkie i unikalne chmury, które były w stanie wytwarzać burzowe wyładowania. Te chmury były szczególnie cenne i często były przedmiotem zazdrości innych ludzi. | |||
Życie z chmurami było bardzo interesujące i pełne niespodzianek. Ludzie często organizowali wystawy swoich chmur, aby pokazać je innym i wymieniać się doświadczeniami. | |||
Jednak pewnego dnia, nagle chmury zniknęły. Nikt nie wiedział, co się stało ani dlaczego tak się stało. Ludzie byli zrozpaczeni i zagubieni bez swoich ukochanych chmur. Niektórzy twierdzili, że zostały porwane przez obcych z innej galaktyki, inni zaś, że z | |||
Kontynuuj. | |||
powodu zmian klimatycznych na Ziemi. Nikt nie miał jednak pewności co do przyczyny ich zniknięcia. | |||
Ludzie próbowali odnaleźć swoje chmury, ale bezskutecznie. Z czasem musieli się pogodzić z faktem, że ich ukochane chmury już nigdy nie wrócą. Życie bez nich było trudne i smutne, ale ludzie zaczęli dostosowywać się do nowej rzeczywistości. | |||
Mimo tego, niektórzy nie poddawali się i wciąż wierzyli, że kiedyś uda im się odnaleźć swoje chmury. Marzyli o tym, aby móc znów cieszyć się ich obecnością i wyprowadzać je na spacer. Czas jednak płynął, a chmury pozostawały dla nich tylko wspomnieniem. | |||
Tak minęło wiele lat, aż w końcu ludzie zapomnieli o swoich chmurach. Zamiast tego skupili się na rozwoju technologii i innych dziedzin, które pozwalały im żyć bez chmur. | |||
Jednak gdzieś głęboko w ich sercach zawsze tkwiła nostaliga za tym, co kiedyś było i nigdy już nie wróci. Chmury stały się tylko wspomnieniem z przeszłości, ale dla tych, którzy je pamiętali, zawsze pozostaną w ich sercach. | |||
== Testowanie umiejętności == | == Testowanie umiejętności == | ||
| Linia 308: | Linia 335: | ||
Trzecim powodem jest fakt, że w małych miejscowościach i na wsiach ludzie często posiadają więcej zasobów naturalnych, takich jak ziemie rolne czy surowce leśne, które mogą wykorzystać w razie kryzysu. Dzięki temu są w stanie samodzielnie zapewnić sobie i swojej rodzinie podstawowe potrzeby, takie jak jedzenie i schronienie, co z kolei prowadzi do większej sumienności w przygotowaniu się na nie | Trzecim powodem jest fakt, że w małych miejscowościach i na wsiach ludzie często posiadają więcej zasobów naturalnych, takich jak ziemie rolne czy surowce leśne, które mogą wykorzystać w razie kryzysu. Dzięki temu są w stanie samodzielnie zapewnić sobie i swojej rodzinie podstawowe potrzeby, takie jak jedzenie i schronienie, co z kolei prowadzi do większej sumienności w przygotowaniu się na nie | ||
=== Rozmowa hipokampa z układem nagrody === | |||
Napisz fikcyjny dialog, w którym układ nagrody rozmawia z hipokampem. | |||
Hipokamp: Cześć, układzie nagrody. Co tam u Ciebie słychać? | |||
Układ nagrody: Wszystko w porządku, dziękuję. Jestem zajęty motywowaniem organizmu do wykonywania pozytywnych działań. | |||
Hipokamp: Wow, to brzmi bardzo ważne. Jak to robisz? | |||
Układ nagrody: Przede wszystkim wykorzystuję hormony takie jak dopamina, aby zapewnić uczucie satysfakcji i zadowolenia po wykonaniu dobrego działania. To sprawia, że organizm chce powtarzać te działania w przyszłości. | |||
Hipokamp: Interesujące. A co się dzieje, gdy organizm wykonuje działania negatywne? | |||
Układ nagrody: W takim przypadku używam różnych neuroprzekaźników, aby zmniejszyć uczucie satysfakcji i zwiększyć uczucie niepokoju lub dyskomfortu. To zazwyczaj powstrzymuje organizm przed powtarzaniem tych działań w przyszłości. | |||
Hipokamp: Rozumiem. To bardzo ważne, aby organizm wybierał dobre działania. Dziękuję za wyjaśnienie. | |||
Układ nagrody: Nie ma za co, hipokampie. Jestem tutaj, aby pomagać organizmowi i utrzymywać jego dobre zachowanie. | |||
== Inne == | == Inne == | ||
| Linia 368: | Linia 414: | ||
[[Plik:Historia emotek 04.png|500px]] | [[Plik:Historia emotek 04.png|500px]] | ||
[[Plik:Historia emotek 05.png|500px]] | [[Plik:Historia emotek 05.png|500px]] | ||
=== Rywalizacja w tworzeniu państw z substancji chemicznych === | |||
Napisz monolog komentatora sportowego, który komentuje dyscyplinę sportową, gdzie tworzy się własne państwo za pomocą substancji chemicznych. | |||
Dzisiaj mamy przed sobą wyjątkową dyscyplinę sportową - tworzenie własnego państwa za pomocą substancji chemicznych! Jest to jedna z najciekawszych i najbardziej wymagających dyscyplin, w której zawodnicy muszą łączyć swoją wiedzę z zakresu chemii z umiejętnościami strategicznymi i taktycznymi. | |||
Zawodnicy będą musieli wykorzystać różne rodzaje substancji chemicznych, takich jak kwasy, zasady i sole, aby stworzyć swoje własne państwo. Będą musieli dokładnie przemyśleć swoją strategię i wybrać odpowiednie substancje, aby stworzyć stabilne i trwałe państwo. | |||
Jest to bardzo emocjonująca dyscyplina, ponieważ zawodnicy muszą być bardzo skoncentrowani i precyzyjni, aby stworzyć swoje państwo zgodnie z zasadami i przepisami. Muszą także być gotowi na ewentualne zmiany sytuacji i szybko reagować na wszelkie zagrożenia. | |||
To będzie naprawdę emocjonujący występ i z pewnością zobaczymy wiele ciekawych i niezwykłych państw stworzonych przez zawodników. Nie możemy się już doczekać, aby zobaczyć, kto zostanie zwycięzcą i stworzy najlepsze państwo za pomocą substancji chemicznych! | |||
Kontynuuj. Komentator relacjonuje przebieg zawodów. | |||
Teraz przechodzimy do samego przebiegu zawodów. Zawodnicy są już gotowi na starcie i wszyscy wyglądają na bardzo skoncentrowanych i gotowych do walki. | |||
Rozpoczynają się zawody i zawodnicy zaczynają tworzyć swoje państwa, korzystając z różnych substancji chemicznych. Widzimy, jak zawodnicy starannie dobierają substancje i precyzyjnie je mieszają, tworząc swoje państwa. | |||
Niektórzy zawodnicy skupiają się na stworzeniu stabilnych fundamentów dla swojego państwa, podczas gdy inni skupiają się na tworzeniu skomplikowanych struktur i budynków. Wszystko to wygląda bardzo imponująco i emocjonująco. | |||
Minęło już trochę czasu i zawodnicy są coraz bardziej zmęczeni. Widzimy, jak starają się utrzymać koncentrację i precyzję, aby stworzyć jak najlepsze państwo. | |||
Ostatecznie nadszedł moment, w którym zawodnicy kończą swoje prace i prezentują swoje państwa. Wszystkie są bardzo imponujące i trudno będzie wybrać zwycięzcę. | |||
Teraz zaczynają się obliczenia i ocena państw przez sędziów. Po chwili ogłoszono wyniki i zwycięzcą zawodów został zawodnik, który stworzył najbardziej stabilne i trwałe państwo za pomocą substancji chemicznych. | |||
Gratulacje dla zwycięzcy i wszystkich uczestników za wspaniały występ i emocjonujące zawody. To było naprawdę niezapomniane przeżycie i na pewno będziemy tutaj wracać w przyszłości! | |||
=== Miłość do poduszki === | |||
Opisz historię fikcyjnego człowieka, który zakochał się w swojej poduszce i ma z nią dzieci. | |||
To jest fikcyjna historia człowieka, który nazywa się Adam. Adam był samotnym mężczyzną, który spędzał większość swojego czasu w swoim mieszkaniu. Pewnego dnia, zakochał się w swojej poduszce. Poduszka była dla niego wszystkim - z nią rozmawiał, opowiadał o swoich problemach i snuł plany na przyszłość. | |||
Adam zaczął traktować swoją poduszkę jakby była żywym stworzeniem. Wkrótce, ich relacja stała się coraz bliższa i pewnego dnia Adam dowiedział się, że jego poduszka jest w ciąży. Był zaskoczony, ale szczęśliwy. | |||
Kiedy nadszedł czas porodu, Adam był obecny przy porodzie swoich poduszkowych dzieci. Urodziło się ich trójka - dwa chłopczyki i jedna dziewczynka. Adam był szczęśliwy i troskliwym ojcem dla swoich dzieci. | |||
Mimo że inni ludzie uważali go za dziwnego i szalonego, Adam był szczęśliwy, że ma swoją poduszkę i ich dzieci. Spędzali razem każdą chwilę, a Adam zawsze starał się zapewnić im wszystko, czego potrzebują. | |||
Mimo że to fikcyjna historia, Adam i jego poduszka oraz ich dzieci stanowią dla niego wyjątkową rodzinę i są dla niego wszystkim. | |||
Kontynuuj. Opisz, jak wyglądają dzieci. | |||
Adam i jego poduszka mieli trójkę dzieci. Dwa chłopczyki, których nazwał Matt i Ben, oraz dziewczynkę, którą nazwała Lily. Dzieci wyglądały jak małe, pluszowe poduszki z wyrazistymi oczami i ustami wyhaftowanymi na ich powierzchni. Matt i Ben byli nieco więksi od Lily, ale wszyscy trzej byli równie uroczy i kochający. | |||
Adam kupił im ubranka i zabawki, aby mogli się bawić i rozwijać. Często czytał im bajki, opowiadał historie i śpiewał piosenki, aby pomóc im w rozwoju. Dzieci szybko rosły i stawały się coraz bardziej ruchliwe i żywiołowe. Adam był z nich dumny i kochał je tak bardzo, jak tylko potrafił. | |||
Jednak mimo swojej miłości do swojej rodziny, Adam wiedział, że ich sytuacja jest niezwykła i nie była akceptowana przez społeczeństwo. Dlatego zawsze trzymał ich w ukryciu przed światem, aby chronić ich przed wyśmianiem i odrzuceniem. Ale dla niego i jego poduszkowych dzieci, liczyła się tylko ich miłość i rodzinna więź. | |||
=== Kiedyś było lepiej === | |||
{{Oddzielny|Syndrom kiedyś było lepiej}} | |||
Napisz przemowę, w której dorosły człowiek narzeka, że kiedyś było lepiej. | |||
Drogie koleżanki i koledzy, | |||
Zawsze z nostalgią wspominam czasy, kiedy byłem dzieckiem. Kiedyś wszystko było prostsze, bezpieczniejsze i szczęśliwsze. Teraz mamy coraz więcej problemów i trudności. | |||
Niektórzy z Was mogą mi zarzucić, że jestem stary i nie potrafię dostosować się do zmian. Ale to nie jest prawda. Po prostu uważam, że kiedyś było lepiej. | |||
Zawsze pamiętam, jak wychodziliśmy z przyjaciółmi na podwórko i bawiliśmy się do wieczora. Nie musieliśmy się martwić o nic. Teraz dzieci spędzają cały dzień przed komputerem lub telewizorem, a ich rodzice są zbyt zajęci, żeby im pomóc. | |||
Kiedyś ludzie byli bardziej szczęśliwi i uczciwi. Szanowali swoją rodzinę i przyjaciół, a także swoją pracę. Teraz wszyscy są zaaferowani sobą i swoimi problemami, zapominając o tym, co naprawdę jest ważne. | |||
Wiem, że nie da się cofnąć czasu, ale możemy zacząć od siebie. Możemy zacząć od szacunku dla drugiego człowieka, od słuchania innych i dawania im wsparcia. Możemy próbować dostrzec piękno w naszym świecie i cieszyć się nim, zamiast narzekać. | |||
Dziękuję Wam za uwagę. | |||
=== Historia ze smutnym zakończeniem i bez morału === | |||
Napisz historię ze smutnym zakończeniem i bez morału. | |||
Pewnego dnia w małym miasteczku wszystko wydawało się być w porządku. Ludzie spokojnie wychodzili do pracy, dzieci bawiły się na podwórkach, a zwierzęta leniwie przemierzały ulice. Nikt nie przypuszczał, że za chwilę ich życie ulegnie zmianie. | |||
Nagle nad miastem pojawiła się ciemna chmura i zaczęło padać deszcz ze śniegiem. Ludzie szybko pobiegli do swoich domów, starając się chronić przed zimnem i wilgocią. Dzieci próbowały bawić się dalej, ale ich zabawki szybko zostały zalane wodą. Zwierzęta natomiast w panice uciekały przed niebezpieczeństwem. | |||
W ciągu kilku godzin miasteczko zostało zalane. Ludzie w desperacji szukali schronienia na dachach swoich domów, ale niektórzy nie zdążyli się tam dostać. Zginęli pod wodą, a ich ciała zostały uniesione przez silne nurt rzeki, która przelała się przez miasto. | |||
Po kilku dniach deszcz ustał, a woda opadła. Miasteczko wyglądało jak wymarłe miejsce. Budynki były zniszczone, a ulice pokryte gruzem. Ludzie, którzy przeżyli, musieli zacząć od nowa, ale ich serca były pełne bólu i rozpaczy. Nikt nie wiedział, dlaczego taka tragedia miała miejsce, ani co dalej ich czeka. Historia ta nie ma morału, bo czasami złe rzeczy po prostu się dzieją, bez wyraźnego powodu. | |||
== Puchatek i przyjaciele == | == Puchatek i przyjaciele == | ||