Draconis aequalis
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada ssaki (gady, ptaki)
Rząd parzysto-skrzydłe (drapieżne)
Rodzina smokowate
Rodzaj Draconis
Gatunek smok współczesny

Smok współczesny (Draconis aequalis) - gatunek ssaka z rodziny smokowatych (Draconiae), jedyny współcześnie występujący przedstawiciel rodzaju Draconis. Występuje na wszystkich kontynentach.

Ewolucja

Współcześni badacze ewolucji smoków twierdzą, że formy bliskie współczesnej wyewoluowały z gatunku Draconis avium do Draconis furry. Głównie zamieszkiwały one Afrykę Południową (m.in. tereny dzisiejszej Angoli, Mozambiku, Zimbabwe, RPA), Europę Północną (w szczególności dzisiejsze ziemie germańskie i słowiańskie) oraz Azję, m.in. obszar dzisiejszej Mongolii czy Korei.

Tak zwane smoki futrzaste posiadały szczątkowe pióra, które były zbędnym okryciem wierzchnim ciała. Wykształcały się zaczątki sierści (futra), które obecnie są głównym okryciem wierzchnim u smoków. Według paleontologów, smoki futrzaste mogły posiadać cechy, które jednoznacznie przypisują je do ptaków i ssaków, wobec tego nadal trwa debata wśród archeologów i historyków ewolucyjnych, czy Draconis furry przypisać do gromady ptaków, czy ssaków.

Całkiem prawdopodobne, że smoki futrzaste prowadziły podobny styl życia co Draconis aequalis (smok współczesny). Udowodniono, że Draconis furry żyły w małżeństwach monogamicznych, prowadziły osiadły tryb życia (za wyjątkiem niektórych stad). Jedynie różnice były zauważalne w wyglądzie zewnętrznym i anatomii. Istniał także mniejszy dymorfizm płciowy, niż obecnie.

Anatomia

 
Ilustracja opisująca budowę skrzydła.

Wielkość

Poniżej przedstawiono tabelę średnich danych metrycznych smoków w zależności od płci i wieku.

Uśrednione dane metryczne smoków
Osobniki
Miary Wzrost [cm] Waga [kg] Wzrost [cm] Waga [kg]
Niemowlę 40 3 35 2,8
5 lat 90 17 80 14
10 lat 125 27 120 24
12 lat 150 38 140 34
15 lat 165 52 163 43
18 lat 172 56 166 48
21 lat i więcej 174 60 167 50

Podane wartości są referencyjne i zostały zmierzone w sytuacji, gdy smok stanął wyprostowany na dwóch tylnych łapach.

Doktor G. Bergsen opracował na podstawie proporcji metodę obliczania wzrostu podczas stania na czterech łapach. Należy wówczas tzw. wzrost maksymalny (mierzony w pozycji wyprostowanej na dwóch łapach) pomnożyć przez 86%. Aby natomiast z wzrostu podstawowego (mierzonego w pozycji na czterech łapach) obliczyć wzrost maksymalny, należy wzrost podstawowy pomnożyć przez 116%.