STIX Two

STIX Two jest rodziną fontów zaprojektowaną przez Tiro Typeworks na wolnej licencji SIL Open Font License przeznaczoną do użytku naukowego, w szczególności do składu symboli matematycznych i równań. Dostępna jest wersja Text przeznaczona do składu tekstu oraz wersja Math przeznaczona do tworzenia równań z wykorzystaniem tablicy MATH w OpenType.

STIX Two
Typ	antykwa barokowa
Designer	Tiro Typeworks Ltd Ross Mills John Hudson Paul Hanslow
Zlecony przez	STI Pub consortium
Data wydania	v2.10 18 grudnia 2020 v2.0.0 1 grudnia 2016
Licencja	SIL Open Font License
Linki zewnętrzne	GitHub Google Fonts

Krój luźno oparty jest o wersję Timesa o rozmiarze 10 pt, przez co charakteryzuje się większą linią średnią (x-height) oraz mniejszą ilością drobnych detali. Poza standardowymi odmianami dostępna jest również odmiana Medium oraz Semibold.

STIX Two wchodzi w skład projektu STIX Fonts Project (od Scientific and Technical Information Exchange), sponsorowanego przez kilka wiodących wydawnictw naukowych i technicznych (American Institute of Physics, American Chemical Society, American Mathematical Society, Institute of Electrical and Electronics Engineers, American Physical Society, Elsevier; razem zbiorczo zwanych STI Pub consortium) mający na celu udostępnienie na nieodpłatnej licencji obszernego zestawu fontów wraz z symbolami matematycznymi, przeznaczonych do użytku naukowego oraz do publikacji elektronicznej i papierowej.

5 sierpnia 2021 font został wydany w usłudze Google Fonts.

Dostępność

Aktualną wersję STIX Two można pobrać z repozytorium na GitHubie. Font jest również dostępny w bibliotece Google Fonts.

Design

Jak powszechnie wiadomo, krój Times był pierwotnie przeznaczony do drukowania londyńskiego The Times. To, co nie jest powszechnie doceniane, to fakt, że jakość produkcji The Times była nadzwyczaj wysoka: dziennik drukowano na niezwykle wysokiej jakości papierze na prasach, które działały wolniej niż większość pras gazetowych. Pozwoliło to na zaprojektowanie kroju pisma, który mógłby wykorzystać ten poziom staranności: szeryfy mogły być znacznie cieńsze, zaś oko (zamknięte obszary, takie jak małe e) mogły być znacznie mniejsze niż w innych krojach gazetowych. Te cechy kroju nie zawsze sprawdzały się dobrze w mniej wymagających środowiskach. Jednocześnie godnym uwagi dziwactwem rodziny Times Roman jest to, że odmiana pogrubiona jest pod wieloma względami uderzająco niepodobna do odmiany zwykłej, bardziej zaś przypomina kroje typu modern (antykwa klasycystyczna).

Tiro Typeworks wyjaśnia swoje podejście do adaptacji kroju Timesa jako STIX w następujący sposób:

Naszym głównym celem w podejściu do STIX Two było usunięcie paru niedociągnięć w modelu Times New Roman, a także rozszerzenie dostępnych funkcji typograficznych. Proces ten wiązał się nieco z odejściem od Timesa znanego ludziom z popularnych wersji cyfrowych, przy jednoczesnym przywróceniu cech charakterystycznych które sprawiły że stał się tak skutecznym w publikowaniu gazet, książek i czasopism. Zasadnicza "Times-owość" pozostaje, ale z większą harmonią stylu w całej rodzinie.

Większość cyfrowych wersji Timesa została oparta na rozmiarze optycznym, który wydaje się zbyt lekki i drobny po przeskalowaniu do typowych rozmiarów tekstu. W projekcie STIX Two wróciliśmy do modelów charakterystycznych dla czcionek metalowych oraz dopasowaliśmy proporcje i grubości wersji 10- oraz 12-punktowych. Niezgodność odmiany zwykłej z odmianą pogrubioną została rozwiązana poprzez zaprojektowanie nowego designu odmiany pogrubionej, zharmonizowanej z pozostałymi odmianami kroju.

Porównanie z innymi digitalizacjami Timesa

Z racji że STIX Two jest luźno inspirowany wersją Timesa o rozmiarze 10 pt, z powodzeniem może on służyć za substytut tego kroju, szczególnie że STIX Two jest na wolnej, otwartej licencji SIL OFL, co umożliwia osadzanie go na stronach.

Dwie najpopularniejsze digitalizacje kroju Times to Times New Roman w wersji Monotype obecny na systemie Windows oraz Times (Roman) w wersji Linotype obecny na systemach macOS. W przypadku niektórych glifów STIX Two inspiruje się wersją Monotype, zaś w przypadku innych – wersją Linotype:

• W kursywie "z" posiada dolny "zawijas" (swash), także w odmianie zwykłej, niepogrubionej.
• Akcenty (akut i grawis) są bardziej pionowe, aniżeli skośne.
• Znak "%" jest bardziej stylizowany i "tradycyjny". Górne kółko jest połączone z ukośnikiem.

Linki zewnętrzne

• Scientific and Technical Information Exchange (STIX), www.stixfonts.org – oficjalna strona STIX Fonts Project