16 197
edycji
Socjonika: Różnice pomiędzy wersjami
→Pozostałe scenariusze związku
Angelfrost (dyskusja | edycje) |
|||
| Linia 1865: | Linia 1865: | ||
Często zgadzają się co do krótkoterminowych planów, ale w tych bardziej odległych nie mogą odnaleźć porozumienia. W takim związku może również zabraknąć ciepła i serdeczności. Ta sytuacja zwykle zmienia się w obecności osoby trzeciej, która jest dualem dla jednej i aktywatorem dla drugiej strony. | Często zgadzają się co do krótkoterminowych planów, ale w tych bardziej odległych nie mogą odnaleźć porozumienia. W takim związku może również zabraknąć ciepła i serdeczności. Ta sytuacja zwykle zmienia się w obecności osoby trzeciej, która jest dualem dla jednej i aktywatorem dla drugiej strony. | ||
=== Para biznesowa === | |||
To zwykle relacja dość powierzchowna i zwykle kończy się na poziomie znajomości, ale może być owocna dla obu stron. Partnerzy mają dość podobne problemy, dzięki czemu zwykle dobrze siebie rozumieją i nie krytykują nadmiernie słabości partnera. Ich silne strony są z kolei tak różne, że rozmowa zwykle zmierza w mocne strony jednego z nich. | |||
Współpraca może być bardzo owocna, gdy partnerzy są dla siebie atrakcyjni. Kiedy partnerzy tracą dla siebie sympatię w gniewie lub z jakichś innych przyczyn, mogą wywierać wzajemnie presje na swoje słabe strony, co może być nieoczekiwane i nieprzyjemne dla nich obu. | |||
Kłótnie w tej relacji są zwykle sporadyczne. Jednakże pomoc również jest mało efektywna. Dlatego to jest relacja średniego komfortu. Z jednej strony nie tworzy niepotrzebnych spięć, ale też nie ma za bardzo o co walczyć. Te relacje mogą zwykle przynosić uczucie satysfakcji z interakcji z równorzędnym i nie nudnym partnerem. | |||
=== Relacja podobieństwa === | |||
W tej parze następuje nieco zwodnicze podobieństwo. Partnerzy mówią o podobnych rzeczach, mają podobne zainteresowania. Gdy są na podobnym poziomie, mogą wspólnie żyć właściwie bez konfliktów. Gdy jednak jeden z nich zaczyna zyskiwać przewagę, pnie się wyżej niż drugi, powoduje to częste spięcia. | |||
Zwracają uwagę na podobne kwestie, ale mają inny punkt widzenia, przez co mogą wzajemnie się nie rozumieć i nie doceniać. Niezbyt chętnie poznają punkt widzenia partnera. Ta relacja zwykle ulega poprawie pod wpływem osób trzecich. Wynika to z faktu, że zachowanie jednego partnera w stosunku do innych ludzi zazwyczaj wydaje się drugiemu interesujące i zasługujące na uwagę. Oprócz tego, partnerzy mają doskonałą możliwość wzajemnej nauki, jak ulepszyć ich zdolności socjalne. | |||
Gdy jedna osoba prosi o radę, zwykle odchodzi z niczym, gdyż rady drugiej strony zwykle pasują do niej samej a nie proszącego. Mogą siebie postrzegać wzajemnie jako egoistycznych i zakochanych w sobie. W rodzinie często mają problem z budowaniem zaufania, co bardzo psuje atmosferę. | |||
=== Relacja semi-dualna === | |||
Partnerzy dobrze się rozumieją i dogadują na dość powierzchownym poziomie, szczególnie gdy wzajemnie postrzegają siebie jako atrakcyjnych. Mają mnóstwo tematów do rozmowy i nie nudzą się sobą. Jednak na głębszym poziomie relacji czy planowania - jeden z nich często nieświadomie robi coś, co burzy dotychczasową harmonię i cofa ich do punktu wyjścia. W dodatku typ ekstratyczny ma tendencję do nie wysłuchiwania do końca tego, co mówi typ introtyczny, koncentrując się na swoim punkcie widzenia. Choć typowi introtycznemu nie musi to przeszkadzać. | |||
Partnerzy nie są w stanie gniewać się na siebie przez dłuższy okres czasu. Po tym jak partnerzy już uspokoili się, próbują zbliżyć się z powrotem do siebie, co niefortunnie wywołuje kolejne nieporozumienie. Dla postronnego obserwatora związki te odbierane są jako wielce namiętne i kochające. Związki częściowej dwoistości mogą być porównane ze zjawiskiem "ćmy i płomienia". | |||
Para ta jest pełna skrajności. Od szczerzej i silnej miłości, po uczucie rozczarowania i zawiedzenia. | |||
=== Relacja iluzji === | |||
To najbardziej rozleniwiająca kombinacja w socjonice. Partnerzy lubią się razem relaksować, ale kompletnie nie są w stanie wspólnie planować działania. Aktywności partnera są dla nich interesujące, ale zrozumienie ich wymaga dużego wysiłku. Czegokolwiek jeden z partnerów nie próbowałby osiągnąć, zazwyczaj okazuje się niewystarczające lub nie warte zachodu dla drugiego. | |||
Partner introtyczny zazwyczaj próbuje uwolnić się od prób narzucania swojego sposobu myślenia przez partnera ekstratycznego. Introtycy szukają niezależności. Ekstratyczny partner chce "przerobić" partnera w coś, co uważa za "normalną osobę". Oba partnerzy nie mają wzajemnego zaufania do swoich zdolności. | |||
Konflikty w tych relacjach są zwykle krótkie, gdyż partnerzy mocno się przyciągają. Mogą mimo wszystko zapewnić sobie dużo ciepła i troski. Gdy uda im się doprowadzić projekt do końca, zainspirowani mogą rozpocząć kolejny - jednak znów napotykają te same trudności. | |||
=== Relacja nadzoru (asymetryczna) === | |||
W tej relacji nadawca jest zawsze w korzystniejszej pozycji niż odbiorca. | |||
Relacje nadzoru mogą sprawiać wrażenie, że nadawca ciągle obserwuje każdy krok odbiorcy. Ten drugi zwykle czuje tę kontrolę nawet wtedy, gdy dawca nic nie mówi. Wyjaśnieniem tego zjawiska jest fakt, iż słabe punkty odbiorcy są mocnymi stronami nadawcy. To powoduje, że odbiorca jest nerwowy i oczekuje najgorszego. Ciągle chce dobrze przed nim wypaść, spełnić jego "ciche" wymagania i ciągle czuje się niedoceniony. | |||
Nadawca zwykle postrzega odbiorcę jako interesującego, ale wymagającego pewnych "poprawek". Daje rady, które są trudne do spełnienia dla odbiorcy i często mało w jego przypadku trafione. Gdy odbiorca zacznie się buntować, nadawca ma tendencję interpretować to jako domaganie się większej uwagi. | |||
Partnerzy w relacji nadzoru zwykle wyglądają jak dobrzy przyjaciele. Wyjaśnieniem tego zjawiska jest fakt, iż obaj partnerzy wyczuwają swoją społeczną wartość: nadawca jako anioł stróż, bez którego odbiorca wpakuje się w kłopoty, a odbiorca jako obiekt uwagi. | |||
=== Relacja prośby (asymetryczna) === | |||
W tej relacji dawca jest zawsze w korzystniejszej pozycji niż odbiorca. Zwykle to nadawca inicjuje kontakt. | |||
Odbiorca na początku uważa swojego partnera za wyrazistego, pomocnego i mocno go przecenia. Odbiorca może być zachwycony zachowaniem partnera, jego manierami, sposobem myślenia i zdolnością do łatwego radzenia sobie z rzeczami, które on postrzega jako skomplikowane. Nadawca ma tendencję do ciągłych prób zadowalania partnera - także bez wyraźnego powodu. | |||
Nadawca zwykle dostrzega słabości partnera i stara się je naprawiać. Nie wie, że często w ten sposób trafia w najsłabszą funkcję drugiej osoby, przez co odbiorca odrzuca tą pomoc bez wyraźnego uzasadnienia. Dla odbiorcy z czasem to jest bardzo irytujące. Nadawca zwykle uważa się za osobę w wyższej pozycji niż odbiorca i nieustannie stara się opiekować i poprawiać partnera. Często jest przekonany, że tylko on może pomóc partnerowi. | |||
Ta relacja jest dobra tak długo - jak odbiorcy pasuje pomoc nadawcy. Jeśli ten warunek nie jest spełniony, zaczynają się schody. | |||
''Pozostałe opisy w najbliższym czasie.'' | ''Pozostałe opisy w najbliższym czasie.'' | ||