Przejdź do zawartości

Dzieła AI:Bing: Różnice pomiędzy wersjami

m
Linia 485: Linia 485:


- Wreszcie jestem wolna - pomyślała góra - Teraz nikt mnie już nie będzie dręczył ani wykorzystywał.
- Wreszcie jestem wolna - pomyślała góra - Teraz nikt mnie już nie będzie dręczył ani wykorzystywał.
=== Gumki gnębią ołówek ===
Napisz opowiadanie o złośliwej i dominującej grupie gumek, które ścierają wszystko, co próbuje napisać nieśmiały ołówek.
Ołówek był bardzo nieśmiały i lubił pisać historie w swoim zeszycie. Jednak miał problem: grupa gumek do ścierania zawsze ścierała jego słowa i krytykowała jego styl. Gumki były złośliwe i dominujące, a ołówek bał się im się sprzeciwić.
Pewnego dnia ołówek postanowił napisać opowiadanie o swoim marzeniu: podróżować po świecie i poznawać różne kultury. Zaczynał pisać:
"Byłem bardzo podekscytowany, gdy wsiadłem do samolotu. To była moja pierwsza podróż zagraniczna i nie mogłem się doczekać, co zobaczę..."
Nagle poczuł silne szarpnięcie. To była jedna z gumek do ścierania, która zerwała go ze strony i zaczęła ścierać jego słowa.
- Co to za bzdury? - spytała guma. - Podróżować po świecie? To nudne i nieoryginalne. Nie masz wyobraźni!
- Proszę, zostaw mnie w spokoju - zaprotestował ołówek. - To moje opowiadanie i mogę pisać, co chcę.
- Nie możesz pisać tak źle - powiedziała inna guma, która dołączyła do pierwszej. - Musisz poprawić swój styl i używać lepszych słów.
- Tak - dodała trzecia guma. - A poza tym podróżowanie jest niebezpieczne i drogie. Powinieneś zostać w domu i uczyć się.
Gumki zaczęły się kłócić między sobą o to, co ołówek powinien napisać. Ołówek próbował się uwolnić, ale gumki trzymały go mocno.
- Pomocy! - krzyknął ołówek.
Jego wołanie usłyszało pióro, które leżało na biurku obok zeszytu. Pióro było odważne i przyjazne. Zobaczyło, jak gumki znęcają się nad ołówkiem i postanowiło mu pomóc.
- Hej! Puśćcie go! - zawołało pióro.
- A co tobie po tym? - spytała jedna z gumek.
- To mój przyjaciel i nie pozwolę wam go dręczyć - odpowiedziało pióro.
Pióro skoczyło na gumki i spryskało je atramentem. Gumki krzyknęły z bólu i puściły ołówek.
.
- Uciekajmy stąd! - powiedziały gumki i poszły szukać innego celu do znęcania się.
Pióro podniosło ołówek i położyło go na stronie zeszytu.
- Czy jesteś w porządku? - spytało pióro.
- Tak... dziękuję... jesteś bardzo odważny... jak się nazywasz? - spytał ołówek.
- Nazywam się Piórko - odpowiedziało pióro. - A ty?
- Nazywam się Ołuś... lubię pisać historie... ale te gumki mi przeszkadzają... boją mnie...
Piórko uśmiechnęło się do Oluśia.
- Nie bój się ich... są tylko głupie... twoje historie są świetne... chciałbyś je pokazać światu?
Ołuś spojrzał na Piórko ze zdziwieniem.
.
- Pokazać światu? - powtórzył Ołuś. - Jak to?
- No wiesz... możesz opublikować swoje historie w internecie... albo wydać książkę... albo nagrać podcast... są wiele sposobów, żeby się wyrazić i dotrzeć do ludzi...
- Naprawdę? - zapytał Ołuś. - Myślisz, że ktoś by się tym zainteresował?
- Pewnie! - zapewniło Piórko. - Masz talent i pasję... to się liczy... a ja ci pomogę...
- Pomóż mi? - zdziwił się Ołuś.
- Tak... mogę być twoim redaktorem... albo ilustratorem... albo współautorem... cokolwiek chcesz...
Ołuś poczuł się wzruszony. Nikt nigdy nie był tak miły i pomocny dla niego.
- Dziękuję bardzo... jesteś niesamowitym przyjacielem... chciałbym spróbować...
Piórko ucałowało Oluśia w policzek.
- Nie ma za co... jestem szczęśliwy, że cię poznałem... zacznijmy od razu...
Piórko i Ołuś zaczęli pisać razem historie o ich marzeniach i przygodach. Nie obawiali się już gumek do ścierania ani innych przeszkód. Byli wolni i szczęśliwi.
A gumki do ścierania? Zostały zapomniane i porzucone w szufladzie biurka. Nikt nie chciał ich używać ani słuchać ich krytyki. Były samotne i smutne.
Koniec.


== Nieprzyzwoite ==
== Nieprzyzwoite ==