Dzieła AI:Bing: Różnice pomiędzy wersjami

Dzieła AI:Bing (tekst źródłowy)

Wersja z 01:10, 2 mar 2023

Dodane 7248 bajtów , 2 mar 2023

→‎Polityka: +

WizualnieWikikod

Kenex

Administratorzy interfejsu, Administratorzy

16 152

edycje

@@ Linia 625: / Linia 625: @@
 Mam nadzieję że ten przepis Ci się spodobał. Smacznego! 😋
+=== Tusk i wehikuł czasu ===
+Donald Tusk był zmęczony polityką. Po latach pracy w Brukseli jako przewodniczący Rady Europejskiej, wrócił do Polski, aby ponownie stanąć na czele Platformy Obywatelskiej. Jednak nie czuł się już tak pewnie i zmotywowany jak kiedyś. Zmagał się z krytyką, opozycją i brakiem poparcia społecznego.
+Pewnego dnia otrzymał telefon od swojego starego przyjaciela z czasów studenckich, który był naukowcem i wynalazcą. Przyjaciel zaprosił go do swojej pracowni i powiedział mu, że ma coś niesamowitego do pokazania.
+Tusk z ciekawości pojechał na spotkanie. Przyjaciel zaprowadził go do tajemniczego pomieszczenia, w którym stało wielkie metalowe urządzenie w kształcie walca. Był to wehikuł czasu.
+- Co to jest? - zapytał Tusk.
+To moje największe osiągnięcie - odpowiedział przyjaciel. - To maszyna, która pozwala podróżować w czasie. Możesz wybrać dowolną datę i miejsce i przenieść się tam na chwilę.
+- Nie wierzę - powiedział Tusk.
+- To prawda - zapewnił przyjaciel. - Sprawdziłem to wielokrotnie. Chciałem ci dać tę możliwość jako prezent na urodziny.
+- Na urodziny? Ale ja mam urodziny za miesiąc - zdziwił się Tusk.
+- Wiem - uśmiechnął się przyjaciel. - Ale chciałem ci dać prezent wcześniej. Może dzięki temu odnajdziesz sens życia i pasję do polityki.
+Tusk poczuł się wzruszony gestem przyjaciela. Zdecydował się spróbować maszyny.
+- Gdzie chcesz się przenieść? - zapytał przyjaciel.
+Tusk pomyślał chwilę i odpowiedział:
+- Chcę wrócić do 2007 roku, kiedy zostałem premierem Polski po raz pierwszy.
+Przyjaciel ustawił datę i miejsce na panelu sterowania maszyny. Następnie zaprosił Tuska do wejścia do walca.
+- Pamiętaj - powiedział. - To tylko podróż obserwacyjna. Nie możesz nic zmieniać w przeszłości ani wpływać na ludzi i wydarzenia. Maszyna przeniesie cię z powrotem po dziesięciu minutach.
+Tusk skinął głową i wszedł do walca. Przyjaciel zamknął za nim drzwi i uruchomił maszynę.
+Tusk poczuł silne drżenie i błysk światła. Potem wszystko się uspokoiło. Otworzył oczy i zobaczył, że znajduje się w swoim gabinecie w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
+Była to noc 21 października 2007 roku, kiedy Tusk dowiedział się o zwycięstwie Platformy Obywatelskiej w wyborach parlamentarnych1. Była to jedna z najszczęśliwszych chwil w jego życiu.
+Tusk spojrzał na siebie sprzed szesnastu lat. Był młodszy, szczuplejszy i pełen energii. Uśmiechał się szeroko i przyjmował gratulacje od swoich współpracowników i przyjaciół.
+Tusk poczuł łezkę w oku. Przypomniały mu się wszystkie nadzieje i marzenia, które miał wtedy dla Polski2. Chciał uczynić ją nowoczesnym, otwartym i demokratycznym krajem w Europie.
+Tusk obserwował scenę z ukrycia. Nikt go nie widział ani nie słyszał. Był jak duch.
+Nagle usłyszał głos przyjaciela z maszyny:
+- Donald, czas wracać!
+Tusk westchnął głęboko. Nie chciał opuszczać tego miejsca i tego czasu. Chciał zostać tam na zawsze.
+Ale nie miał wyboru. Zrobił krok do tyłu i znów poczuł drżenie i błysk światła.
+Potem znalazł się z powrotem w pracowni przyjaciela.
+- Jak było? - zapytał przyjaciel.
+- Niesamowicie - odpowiedział Tusk ze smutkiem w głosie.
+Przyjaciel zauważył smutek na twarzy Tuska.
+- Donald, co się stało? - zapytał. - Nie podobała ci się podróż?
+- Wręcz przeciwnie - odpowiedział Tusk. - Podobała mi się bardzo. Ale też zdałem sobie sprawę z czegoś.
+- Z czego? - zapytał przyjaciel.
+- Z tego, że straciłem coś bardzo ważnego - powiedział Tusk. - Straciłem pasję do polityki. Straciłem wiarę w swoją misję i wizję. Straciłem kontakt z ludźmi i rzeczywistością.
+Tusk spojrzał na przyjaciela i dodał:
+- Dziękuję ci za ten prezent. Był to najlepszy i najgorszy prezent w moim życiu. Najlepszy, bo pokazałeś mi coś niesamowitego. Najgorszy, bo pokazałeś mi coś, czego nie mogę odzyskać.
+Przyjaciel był zaskoczony słowami Tuska.
+Donald, nie mów tak - powiedział. - Nie jest za późno na zmiany. Możesz odzyskać pasję do polityki. Możesz znów być tym samym człowiekiem, którym byłeś w 2007 roku.
+Tusk potrząsnął głową.
+- Nie mogę - powiedział. - To już nie ten sam świat. To już nie ta sama Polska. To już nie ja sam.
+Tusk podziękował przyjacielowi za wszystko i wyszedł z pracowni.
+Przyjaciel patrzył za nim ze smutkiem i współczuciem.
+Zastanawiał się, czy dobrze zrobił dając mu ten prezent.
+=== Kowalski kontra Konstytucja ===
+ Napisz opowiadanie, w którym Konstytucja ożywa i jest bardzo pewna siebie. Następnie poucza polityka PiS.
+Był zwykły dzień w Sejmie. Posłowie PiS debatowali nad kolejną ustawą, która miała ograniczyć prawa obywateli i podporządkować sądy swojej woli. Wśród nich był poseł Kowalski, który był dumny ze swojej pracy dla dobra narodu.
+Nagle usłyszał głos za plecami:
+- Cześć, jestem Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej.
+Odwrócił się i zobaczył gruby tom z napisem “Konstytucja” na okładce. Tom ten leżał na biurku posła i wydawało się, że mówi do niego.
+- Co ty gadasz? - spytał poseł Kowalski. - To jakaś żart?
+- Nie żartuję - odpowiedział tom. - Jestem żywym dokumentem, który określa prawa podstawowe dla państwa i jego obywateli[1]. A ty je łamiesz.
+- Ja? Łamię konstytucję? - zdziwił się poseł Kowalski. - Skąd takie pomysły?
+- Z twoich działań - powiedział tom. - Popierasz ustawy, które naruszają zasadę trójpodziału władz[2], niezawisłości sądów[2], wolności słowa[2] i wielu innych praw konstytucyjnych.
+- Ale ja robię to dla dobra Polski! - bronił się poseł Kowalski. - Chcę ochronić naszą suwerenność i tradycję przed zagrożeniami z zewnątrz i od środka!
+- Nie kłam sobie i innym - powiedział tom. - Ty chcesz tylko utrzymać władzę dla siebie i swojej partii kosztem demokracji i praworządności. Nie szanujesz konstytucji ani ludzi, którzy ją tworzyli i bronili przez wieki.
+- A co ty wiesz o historii? - zaatakował poseł Kowalski. - Ty jesteś tylko starym papierem!
+- Jestem więcej niż papierem - odparł tom. - Jestem symbolem wolności i sprawiedliwości dla Polaków. Jestem spadkobiercą Konstytucji 3 Maja[3], która była pierwszą w Europie i drugą na świecie nowoczesną ustawą zasadniczą.
+- No tak, ta konstytucja postkomunistyczna… - wzruszył ramionami poseł Kowalski.
+- Nie nazywaj mnie tak! - oburzył się tom. - Ja nie mam nic wspólnego z komunizmem! Ja jestem wynikiem wieloletniej pracy parlamentarzystów różnych opcji politycznych po upadku PRL-u1. Ja jestem gwarantem demokratycznego państwa prawa w Polsce!
+- A ja jestem gwarantem dobrej zmiany! - krzyknął poseł Kowalski.
+W tym momencie tom Konstytucji otworzył się na pierwszej stronie i wystrzeliła z niego biała wiązka światła, która trafiła posła Kowalskiego prosto w czoło.
+Poseł Kowalski poczuł silny ból głowy i upadł na podłogę nieprzytomny.
+Tom Konstytucji zamknął się spokojnie i powiedział:
+- To była lekcja z konstytucjologii. Mam nadzieję, że zapamiętasz ją na dłużej.
 == Zobacz też ==