16 159
edycji
Blog:O złych rzeczach też warto wiedzieć: Różnice pomiędzy wersjami
Trudne emocje
m (Dodano kategorię "Wpisy użytkownika Kenex" za pomocą HotCat) |
(Trudne emocje) Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
<div class="bookpage"> | <div class="bookpage"> | ||
{{Miaublogheader|data = 4 października 2022|autor = Kenex}} | {{Miaublogheader|data = 4 października 2022|autor = Kenex}} | ||
{{Trudne emocje|Wojna, przemoc, zbrodnie wojenne}} | |||
[[Gal]] opublikował tekst [[Blog:Demoralizacja w mediach|Demoralizacja w mediach]], w którym oskarżył media o przesadne skupianie się na negatywnych informacjach, przez co brakuje dobrych wzorców. Generalnie problem faktycznie istnieje i wielu psychologów jest tym zaniepokojona. Przykładowo wydaje się, że strzelaniny szkolne w USA są zaraźliwe. Gdy jedna osoba zrobi masakrę, w niedługim czasie kolejna decyduje się na to samo. Amerykańskie media zazwyczaj podają dokładne dane sprawcy, prześwietlają jego życiorys i dumają "czemu to zrobił?". Niektórzy mogą uznać, że jeśli chcą wysłać społeczeństwu jakiś sygnał, znaleźli dobry sposób. Inni mogą się zainspirować, że jeśli są w szkole źle traktowani, to właśnie tak się odegrają. Stąd np. propozycje, by zakazać mediom podawać personalia sprawców masakr. Dodatkowy plus, że oszczędzimy rodzinie sprawcy nagonki społecznej. Są jednak sytuacje, gdy nagłośnienie złej rzeczy miało dobre skutki. Hasło "nigdy więcej" nie ma sensu, jeśli nie wiemy, nigdy więcej czego. | [[Gal]] opublikował tekst [[Blog:Demoralizacja w mediach|Demoralizacja w mediach]], w którym oskarżył media o przesadne skupianie się na negatywnych informacjach, przez co brakuje dobrych wzorców. Generalnie problem faktycznie istnieje i wielu psychologów jest tym zaniepokojona. Przykładowo wydaje się, że strzelaniny szkolne w USA są zaraźliwe. Gdy jedna osoba zrobi masakrę, w niedługim czasie kolejna decyduje się na to samo. Amerykańskie media zazwyczaj podają dokładne dane sprawcy, prześwietlają jego życiorys i dumają "czemu to zrobił?". Niektórzy mogą uznać, że jeśli chcą wysłać społeczeństwu jakiś sygnał, znaleźli dobry sposób. Inni mogą się zainspirować, że jeśli są w szkole źle traktowani, to właśnie tak się odegrają. Stąd np. propozycje, by zakazać mediom podawać personalia sprawców masakr. Dodatkowy plus, że oszczędzimy rodzinie sprawcy nagonki społecznej. Są jednak sytuacje, gdy nagłośnienie złej rzeczy miało dobre skutki. Hasło "nigdy więcej" nie ma sensu, jeśli nie wiemy, nigdy więcej czego. | ||