Dzieła AI:ChatGPT: Różnice pomiędzy wersjami

Dzieła AI:ChatGPT (tekst źródłowy)

Wersja z 12:14, 4 gru 2022

Dodane 11 763 bajty , 4 gru 2022

+

WizualnieWikikod

Kenex

Administratorzy interfejsu, Administratorzy

16 151

edycji

@@ Linia 272: / Linia 272: @@
 Mimo wszystkich trudności, ludzie w tym świecie potrafią się adaptować i znajdują sposoby na radzenie sobie z codziennymi wyzwaniami. Z czasem niektórzy nawet zaczynają dostrzegać pozytywne aspekty tego świata, takie jak to, że zawsze mogą zaczynać wszystko od nowa i cieszyć się każdą chwilą, jakby była to pierwsza raz.
+=== Prywatne chmury ===
+ Napisz opowiadanie o świecie, w którym ludzie posiadali własne chmury. Za pomocą lin mogli przesuwać swoje chmury i wyprowadzać je na spacer.
+Był sobie kiedyś świat, w którym ludzie posiadali własne chmury. Każdy człowiek dostawał swoją chmurę, gdy tylko przychodził na świat. Chmury te były różnej wielkości i kształtu, a także różniły się kolorem. Niektóre były białe i puszyste, inne szare i ciężkie, a jeszcze inne przypominały kolorowe tęcze.
+Ludzie bardzo cenili swoje chmury i dbali o nie jak o najcenniejszy skarb. Codziennie wyprowadzali je na spacer, aby miały dostateczną ilość wilgoci i świeżego powietrza. Do przemieszczania chmur używali specjalnych lin, które pozwalały im sterować ich ruchem.
+Chmury te miały różne zastosowania. Niektóre służyły do magazynowania wody, dzięki czemu ludzie mogli korzystać z deszczu w dowolnym momencie. Inne zaś produkowały deszczową pianę, która była bardzo popularna wśród dzieci i dawała im wiele radości podczas zabawy.
+Niektórzy ludzie posiadali bardzo rzadkie i unikalne chmury, które były w stanie wytwarzać burzowe wyładowania. Te chmury były szczególnie cenne i często były przedmiotem zazdrości innych ludzi.
+Życie z chmurami było bardzo interesujące i pełne niespodzianek. Ludzie często organizowali wystawy swoich chmur, aby pokazać je innym i wymieniać się doświadczeniami.
+Jednak pewnego dnia, nagle chmury zniknęły. Nikt nie wiedział, co się stało ani dlaczego tak się stało. Ludzie byli zrozpaczeni i zagubieni bez swoich ukochanych chmur. Niektórzy twierdzili, że zostały porwane przez obcych z innej galaktyki, inni zaś, że z
+ Kontynuuj.
+powodu zmian klimatycznych na Ziemi. Nikt nie miał jednak pewności co do przyczyny ich zniknięcia.
+Ludzie próbowali odnaleźć swoje chmury, ale bezskutecznie. Z czasem musieli się pogodzić z faktem, że ich ukochane chmury już nigdy nie wrócą. Życie bez nich było trudne i smutne, ale ludzie zaczęli dostosowywać się do nowej rzeczywistości.
+Mimo tego, niektórzy nie poddawali się i wciąż wierzyli, że kiedyś uda im się odnaleźć swoje chmury. Marzyli o tym, aby móc znów cieszyć się ich obecnością i wyprowadzać je na spacer. Czas jednak płynął, a chmury pozostawały dla nich tylko wspomnieniem.
+Tak minęło wiele lat, aż w końcu ludzie zapomnieli o swoich chmurach. Zamiast tego skupili się na rozwoju technologii i innych dziedzin, które pozwalały im żyć bez chmur.
+Jednak gdzieś głęboko w ich sercach zawsze tkwiła nostaliga za tym, co kiedyś było i nigdy już nie wróci. Chmury stały się tylko wspomnieniem z przeszłości, ale dla tych, którzy je pamiętali, zawsze pozostaną w ich sercach.
 == Testowanie umiejętności ==
@@ Linia 308: / Linia 335: @@
 Trzecim powodem jest fakt, że w małych miejscowościach i na wsiach ludzie często posiadają więcej zasobów naturalnych, takich jak ziemie rolne czy surowce leśne, które mogą wykorzystać w razie kryzysu. Dzięki temu są w stanie samodzielnie zapewnić sobie i swojej rodzinie podstawowe potrzeby, takie jak jedzenie i schronienie, co z kolei prowadzi do większej sumienności w przygotowaniu się na nie
+=== Rozmowa hipokampa z układem nagrody ===
+ Napisz fikcyjny dialog, w którym układ nagrody rozmawia z hipokampem.
+Hipokamp: Cześć, układzie nagrody. Co tam u Ciebie słychać?
+Układ nagrody: Wszystko w porządku, dziękuję. Jestem zajęty motywowaniem organizmu do wykonywania pozytywnych działań.
+Hipokamp: Wow, to brzmi bardzo ważne. Jak to robisz?
+Układ nagrody: Przede wszystkim wykorzystuję hormony takie jak dopamina, aby zapewnić uczucie satysfakcji i zadowolenia po wykonaniu dobrego działania. To sprawia, że organizm chce powtarzać te działania w przyszłości.
+Hipokamp: Interesujące. A co się dzieje, gdy organizm wykonuje działania negatywne?
+Układ nagrody: W takim przypadku używam różnych neuroprzekaźników, aby zmniejszyć uczucie satysfakcji i zwiększyć uczucie niepokoju lub dyskomfortu. To zazwyczaj powstrzymuje organizm przed powtarzaniem tych działań w przyszłości.
+Hipokamp: Rozumiem. To bardzo ważne, aby organizm wybierał dobre działania. Dziękuję za wyjaśnienie.
+Układ nagrody: Nie ma za co, hipokampie. Jestem tutaj, aby pomagać organizmowi i utrzymywać jego dobre zachowanie.
 == Inne ==
@@ Linia 368: / Linia 414: @@
 [[Plik:Historia emotek 04.png|500px]]
 [[Plik:Historia emotek 05.png|500px]]
+=== Rywalizacja w tworzeniu państw z substancji chemicznych ===
+ Napisz monolog komentatora sportowego, który komentuje dyscyplinę sportową, gdzie tworzy się własne państwo za pomocą substancji chemicznych.
+Dzisiaj mamy przed sobą wyjątkową dyscyplinę sportową - tworzenie własnego państwa za pomocą substancji chemicznych! Jest to jedna z najciekawszych i najbardziej wymagających dyscyplin, w której zawodnicy muszą łączyć swoją wiedzę z zakresu chemii z umiejętnościami strategicznymi i taktycznymi.
+Zawodnicy będą musieli wykorzystać różne rodzaje substancji chemicznych, takich jak kwasy, zasady i sole, aby stworzyć swoje własne państwo. Będą musieli dokładnie przemyśleć swoją strategię i wybrać odpowiednie substancje, aby stworzyć stabilne i trwałe państwo.
+Jest to bardzo emocjonująca dyscyplina, ponieważ zawodnicy muszą być bardzo skoncentrowani i precyzyjni, aby stworzyć swoje państwo zgodnie z zasadami i przepisami. Muszą także być gotowi na ewentualne zmiany sytuacji i szybko reagować na wszelkie zagrożenia.
+To będzie naprawdę emocjonujący występ i z pewnością zobaczymy wiele ciekawych i niezwykłych państw stworzonych przez zawodników. Nie możemy się już doczekać, aby zobaczyć, kto zostanie zwycięzcą i stworzy najlepsze państwo za pomocą substancji chemicznych!
+ Kontynuuj. Komentator relacjonuje przebieg zawodów.
+Teraz przechodzimy do samego przebiegu zawodów. Zawodnicy są już gotowi na starcie i wszyscy wyglądają na bardzo skoncentrowanych i gotowych do walki.
+Rozpoczynają się zawody i zawodnicy zaczynają tworzyć swoje państwa, korzystając z różnych substancji chemicznych. Widzimy, jak zawodnicy starannie dobierają substancje i precyzyjnie je mieszają, tworząc swoje państwa.
+Niektórzy zawodnicy skupiają się na stworzeniu stabilnych fundamentów dla swojego państwa, podczas gdy inni skupiają się na tworzeniu skomplikowanych struktur i budynków. Wszystko to wygląda bardzo imponująco i emocjonująco.
+Minęło już trochę czasu i zawodnicy są coraz bardziej zmęczeni. Widzimy, jak starają się utrzymać koncentrację i precyzję, aby stworzyć jak najlepsze państwo.
+Ostatecznie nadszedł moment, w którym zawodnicy kończą swoje prace i prezentują swoje państwa. Wszystkie są bardzo imponujące i trudno będzie wybrać zwycięzcę.
+Teraz zaczynają się obliczenia i ocena państw przez sędziów. Po chwili ogłoszono wyniki i zwycięzcą zawodów został zawodnik, który stworzył najbardziej stabilne i trwałe państwo za pomocą substancji chemicznych.
+Gratulacje dla zwycięzcy i wszystkich uczestników za wspaniały występ i emocjonujące zawody. To było naprawdę niezapomniane przeżycie i na pewno będziemy tutaj wracać w przyszłości!
+=== Miłość do poduszki ===
+ Opisz historię fikcyjnego człowieka, który zakochał się w swojej poduszce i ma z nią dzieci.
+To jest fikcyjna historia człowieka, który nazywa się Adam. Adam był samotnym mężczyzną, który spędzał większość swojego czasu w swoim mieszkaniu. Pewnego dnia, zakochał się w swojej poduszce. Poduszka była dla niego wszystkim - z nią rozmawiał, opowiadał o swoich problemach i snuł plany na przyszłość.
+Adam zaczął traktować swoją poduszkę jakby była żywym stworzeniem. Wkrótce, ich relacja stała się coraz bliższa i pewnego dnia Adam dowiedział się, że jego poduszka jest w ciąży. Był zaskoczony, ale szczęśliwy.
+Kiedy nadszedł czas porodu, Adam był obecny przy porodzie swoich poduszkowych dzieci. Urodziło się ich trójka - dwa chłopczyki i jedna dziewczynka. Adam był szczęśliwy i troskliwym ojcem dla swoich dzieci.
+Mimo że inni ludzie uważali go za dziwnego i szalonego, Adam był szczęśliwy, że ma swoją poduszkę i ich dzieci. Spędzali razem każdą chwilę, a Adam zawsze starał się zapewnić im wszystko, czego potrzebują.
+Mimo że to fikcyjna historia, Adam i jego poduszka oraz ich dzieci stanowią dla niego wyjątkową rodzinę i są dla niego wszystkim.
+ Kontynuuj. Opisz, jak wyglądają dzieci.
+Adam i jego poduszka mieli trójkę dzieci. Dwa chłopczyki, których nazwał Matt i Ben, oraz dziewczynkę, którą nazwała Lily. Dzieci wyglądały jak małe, pluszowe poduszki z wyrazistymi oczami i ustami wyhaftowanymi na ich powierzchni. Matt i Ben byli nieco więksi od Lily, ale wszyscy trzej byli równie uroczy i kochający.
+Adam kupił im ubranka i zabawki, aby mogli się bawić i rozwijać. Często czytał im bajki, opowiadał historie i śpiewał piosenki, aby pomóc im w rozwoju. Dzieci szybko rosły i stawały się coraz bardziej ruchliwe i żywiołowe. Adam był z nich dumny i kochał je tak bardzo, jak tylko potrafił.
+Jednak mimo swojej miłości do swojej rodziny, Adam wiedział, że ich sytuacja jest niezwykła i nie była akceptowana przez społeczeństwo. Dlatego zawsze trzymał ich w ukryciu przed światem, aby chronić ich przed wyśmianiem i odrzuceniem. Ale dla niego i jego poduszkowych dzieci, liczyła się tylko ich miłość i rodzinna więź.
+=== Kiedyś było lepiej ===
+{{Oddzielny|Syndrom kiedyś było lepiej}}
+ Napisz przemowę, w której dorosły człowiek narzeka, że kiedyś było lepiej.
+Drogie koleżanki i koledzy,
+Zawsze z nostalgią wspominam czasy, kiedy byłem dzieckiem. Kiedyś wszystko było prostsze, bezpieczniejsze i szczęśliwsze. Teraz mamy coraz więcej problemów i trudności.
+Niektórzy z Was mogą mi zarzucić, że jestem stary i nie potrafię dostosować się do zmian. Ale to nie jest prawda. Po prostu uważam, że kiedyś było lepiej.
+Zawsze pamiętam, jak wychodziliśmy z przyjaciółmi na podwórko i bawiliśmy się do wieczora. Nie musieliśmy się martwić o nic. Teraz dzieci spędzają cały dzień przed komputerem lub telewizorem, a ich rodzice są zbyt zajęci, żeby im pomóc.
+Kiedyś ludzie byli bardziej szczęśliwi i uczciwi. Szanowali swoją rodzinę i przyjaciół, a także swoją pracę. Teraz wszyscy są zaaferowani sobą i swoimi problemami, zapominając o tym, co naprawdę jest ważne.
+Wiem, że nie da się cofnąć czasu, ale możemy zacząć od siebie. Możemy zacząć od szacunku dla drugiego człowieka, od słuchania innych i dawania im wsparcia. Możemy próbować dostrzec piękno w naszym świecie i cieszyć się nim, zamiast narzekać.
+Dziękuję Wam za uwagę.
+=== Historia ze smutnym zakończeniem i bez morału ===
+ Napisz historię ze smutnym zakończeniem i bez morału.
+Pewnego dnia w małym miasteczku wszystko wydawało się być w porządku. Ludzie spokojnie wychodzili do pracy, dzieci bawiły się na podwórkach, a zwierzęta leniwie przemierzały ulice. Nikt nie przypuszczał, że za chwilę ich życie ulegnie zmianie.
+Nagle nad miastem pojawiła się ciemna chmura i zaczęło padać deszcz ze śniegiem. Ludzie szybko pobiegli do swoich domów, starając się chronić przed zimnem i wilgocią. Dzieci próbowały bawić się dalej, ale ich zabawki szybko zostały zalane wodą. Zwierzęta natomiast w panice uciekały przed niebezpieczeństwem.
+W ciągu kilku godzin miasteczko zostało zalane. Ludzie w desperacji szukali schronienia na dachach swoich domów, ale niektórzy nie zdążyli się tam dostać. Zginęli pod wodą, a ich ciała zostały uniesione przez silne nurt rzeki, która przelała się przez miasto.
+Po kilku dniach deszcz ustał, a woda opadła. Miasteczko wyglądało jak wymarłe miejsce. Budynki były zniszczone, a ulice pokryte gruzem. Ludzie, którzy przeżyli, musieli zacząć od nowa, ale ich serca były pełne bólu i rozpaczy. Nikt nie wiedział, dlaczego taka tragedia miała miejsce, ani co dalej ich czeka. Historia ta nie ma morału, bo czasami złe rzeczy po prostu się dzieją, bez wyraźnego powodu.
 == Puchatek i przyjaciele ==