Anonimowy użytkownik
Przypadek (gramatyka): Różnice pomiędzy wersjami
m
Tech., lit.
Nie podano opisu zmian |
m (Tech., lit.) |
||
| Linia 66: | Linia 66: | ||
Ciekawą cechą języka polskiego jest użycie narzędnika w funkcji orzecznika. Podczas gdy w większości języków indoeuropejskich takie czasowniki jak ,,być", ,,stać się" łączą się z mianownikiem, w języku polskim te czasowniki łączą się z narzędnikiem. | Ciekawą cechą języka polskiego jest użycie narzędnika w funkcji orzecznika. Podczas gdy w większości języków indoeuropejskich takie czasowniki jak ,,być", ,,stać się" łączą się z mianownikiem, w języku polskim te czasowniki łączą się z narzędnikiem. | ||
===Język angielski=== | === Język angielski === | ||
Angielski jest językiem bardziej analitycznym niż fleksyjnym, fleksja w nim w dużym stopniu zanikła. Jednak odmiana zaimków osobowych pokazuje, że w języku angielskim są 3 przypadki: nominative case (I), oblique case (me), genetive case (mine). Nominative case to mianownik, genetive case to dopełniacz. Oblique case pełni funkcje pozostałych przypadków, co pokazuje tabela niżej. | |||
Angielski jest językiem bardziej analitycznym niż fleksyjnym, fleksja w nim w dużym stopniu zanikła. Jednak odmiana zaimków osobowych pokazuje, że w języku | |||
{| class="wikitable" border="1" | {| class="wikitable" border="1" | ||
| Linia 91: | Linia 90: | ||
|} | |} | ||
===Język niemiecki=== | === Język niemiecki === | ||
Język niemiecki ma 4 przypadki: mianownik (Nominativ), dopełniacz (Genitiv), celownik (Dativ), biernik (Akkusativ). Przejęły one funkcje pozostałych 4 praindoeuropejskich przypadków tak jak pokazuje tabela niżej. | Język niemiecki ma 4 przypadki: mianownik (Nominativ), dopełniacz (Genitiv), celownik (Dativ), biernik (Akkusativ). Przejęły one funkcje pozostałych 4 praindoeuropejskich przypadków tak jak pokazuje tabela niżej. | ||
| Linia 103: | Linia 101: | ||
| Ablativ | | Ablativ | ||
| Ablatyw | | Ablatyw | ||
| Celownik, (biernik ?<ref>Niemiecka Wikipedia podaje, że pewne funkcje ablatywu przejął biernik ( https://de.wikipedia.org/wiki/Ablativ ), co budzi pewne moje wątpliwości. Wydaje mi się, że zdecydowaną większość funkcji ablatywu (jeśli nie wszystkie) przejął celownik. Mogło być tak, że autorzy niemieckiej Wikipedii bazowali głównie na swojej znajomości łaciny, w której ablatyw | | Celownik, (biernik ?<ref>Niemiecka Wikipedia podaje, że pewne funkcje ablatywu przejął biernik ( https://de.wikipedia.org/wiki/Ablativ ), co budzi pewne moje wątpliwości. Wydaje mi się, że zdecydowaną większość funkcji ablatywu (jeśli nie wszystkie) przejął celownik. Mogło być tak, że autorzy niemieckiej Wikipedii bazowali głównie na swojej znajomości łaciny, w której ablatyw przejął funkcję miejscownika. Zauważywszy, że niekiedy tam, gdzie w łacinie stoi ablatyw (w funkcji miejscownika), w niemieckim stoi biernik, mogli uznać, że biernik przejął funkcje ablatywu, jednak w rzeczywistości nie są to pierwotne funkcje ablatywu (a funkcje narzędnika - który to w łacinie jest zastąpiony, poza wyjątkami, przez ablatyw). Niemiecka Wikipedia jako jedyne zastosowanie biernika w funkcji ablatywu podaje określanie miejsca za pomocą takich przyimków jak ,,in", ,,an", ,,auf", co jest raczej funkcją miejscownika. Niestety nie mam dostępu do lepszych źródeł na ten temat. </ref>) | ||
|- | |- | ||
| Instrumental | | Instrumental | ||
| Linia 120: | Linia 118: | ||
Warto zauważyć, że niemiecka nazwa dopełniacza - Genitiv - różni się od łacińskiej nazwy (genetivus) nie tylko końcówką i wielką literą. Tam, gdzie nazwa łacińska ma ,,e", nazwa niemiecka ma ,,i". | Warto zauważyć, że niemiecka nazwa dopełniacza - Genitiv - różni się od łacińskiej nazwy (genetivus) nie tylko końcówką i wielką literą. Tam, gdzie nazwa łacińska ma ,,e", nazwa niemiecka ma ,,i". | ||
==Przypisy== | == Przypisy == | ||